Όποιος που γνωρίζει τη μόδα γνωρίζει ότι το Central Saint Martins έχει εκτοξεύσει γενιές ταλέντων που έχουν γίνει μερικοί από τους πιο επιδραστικούς σχεδιαστές στον κόσμο. Η λίστα με τους διάσημους απόφοιτους του μεταπτυχιακού προγράμματος διαβάζεται σαν ένας κατάλογος από fashion icons, αλλά εξίσου εντυπωσιακοί είναι οι εκατοντάδες απόφοιτοι από κάθε κλάδο της μόδας που διαμορφώνουν τη βιομηχανία πίσω από τις σκηνές—είτε σε παρισινά ateliers, είτε σε λιγότερο ορατούς ρόλους στα μέσα, τις εκδηλώσεις και όχι μόνο.

Πολλοί ανερχόμενοι αστέρες προέρχονται από το προπτυχιακό πρόγραμμα, όπου νέοι σχεδιαστές πειραματίζονται ελεύθερα χωρίς εμπορικές πιέσεις. Η τελευταία έκθεση αποφοίτων, που πραγματοποιήθηκε στο τεράστιο King’s Cross hall του πανεπιστημίου, έδωσε απέραντη δημιουργικότητα. Τα σχέδια του Andy Pomarico, εμπνευσμένα από καρναβάλι, περιλάμβαναν άγριες κατασκευές από αντικείμενα και ένα μοντέλο βαμμένο πράσινο που κρεμόταν από μια πόρτα, ενώ η συλλογή του Linus Stueben, μια μίξη Y2K και acid, έφερε πάτσες υφάσματος από χαρτί τουαλέτας σε γούνινα μποτάκια, τρακ παντελόνια ραμμένα στα καλάμια και ένα μοντέλο να περπατάει ένα ρομποτικό σκυλί με ροζ λουρί. (Μια ιδιαίτερη αναφορά στα σχέδια του Matthew David Andrews, με ανέμους και βροχή, συμπληρωμένα με ψεκαστήρες πάνω σε καπέλα—εκπληκτικά μελαγχολικά παρά θεαματικά.)

Ωστόσο, οι πιο συγκλονιστικές συλλογές ισορρόπησαν εντυπωσιακές εικόνες με βαθύτερο νόημα. Η Timisola Shasanya παίξει με υπερβολικές αναλογίες—πουκάμισα στοιβαγμένα ψηλά σαν shrugs, ένα πανωφόρι σαν πανί που φουσκώνει από μια ράβδο έξι ποδιών—αντανακλώντας την παιδική της ηλικία μεταξύ Λάγος και Λονδίνο, όλα με κομψή εκλέπτυνση. Τα εκλεπτυσμένα outerwear της Marie Schulze, κατασκευασμένα από ακατέργαστες λωρίδες μεταξιού, έφεραν παιχνιδιάρικα κύματα υφάσματος να ξεφεύγουν από τσάντες και παπούτσια, σε ένα φρενήρη ορχηστρικό κομμάτι.

Ο πιο εντυπωσιακός ήταν ο Ayham Hassan, ένας Παλαιστίνιος φοιτητής από τη Ραμάλα που χρηματοδότησε τις σπουδές του στο CSM μέσω crowdfunding. Η δυναμική του συλλογή γιόρταζε την παλαιστινιακή τεχνική ενώ αντιμετώπιζε θέματα εκτοπισμού και ανθεκτικότητας. Μεταλλικά, σαν πανοπλία τρίγωνα αναφέρονταν σε προστατευτικές παραδόσεις, ενώ ένα κομμάτι προς τιμήν του καταστραφέντος χωριού Abu Shusha συνδύαζε ιστορικά υφαντά σχέδια με ταλαιπωρημένο organza. Το πιο συγκινητικό ήταν ένα γκρι-ματζέντα ύφασμα, φορεμένο σαν μακρύ μαντήλι, πλεκτό από τη μητέρα του Hassan. "Δεν μπορεί να είναι εδώ σήμερα," είπε πριν την παράσταση. "Αλλά έτσι, είναι."

Τα βραβεία της βραδιάς, που κρίθηκαν από τον Daniel Lee της Burberry (που χτυπούσε το πόδι του στον εκλεκτικό ήχο από την πρώτη σειρά), πήγαν σε... [το κείμενο κόβεται]. Τα βραβεία, που επιλέχθηκαν από τους φοιτητές, πήγαν όλα σε άξιους νικητές.

Ο δεύτερος επιλαχών Haseeb Hassan, ένας Βρετανο-Πακιστανός σχεδιαστής, εντυπωσίασε με την εκλεπτυσμένη συλλογή του. Εμπνευσμένος από τις τεχνικές draping της Madame Grès έως τις βιντεάζ πακιστανικές γραμματόσημες, συνδύασε τολμηρές εικόνες με εμπειροτεχνική δουλειά. Ένα εντυπωσιακό κομμάτι ήταν η μοντέρνα του εκδοχή του shalwar kameez, κατασκευασμένο από σκονισμένο μπλε δέρμα και διακοσμημένο με αραβική καλλιγραφία. Άλλο αξιοσημείωτο ήταν ένα λευκό, ρέον φόρεμα με πλισέ πράσινα μοτίβα που θύμιζαν την πακιστανική σημαία. "Η συνεργασία ήταν κλειδί για μένα," είπε ο Hassan μετά την παράσταση, εξηγώντας πώς συνεργάστηκε με τεχνίτες στο Πακιστάν για να δημιουργήσει παπούτσια, κροσέ κασκέτες και υφαντά κορδόνια. "Ήθελα να τιμήσω τη δουλειά τους και να διατηρήσω τη συλλογή ριζωμένη στην κληρονομιά μου."

Η πρώτη επιλαχούσα Hannah Smith παρουσίασε adaptive fashion με μια συλλογή εμπνευσμένη από λεπτομέρειες σιδερένιων πυλών. "Ήθελα να αντιμετωπίσω το αναπηρικό καροτσάκι σαν ένα πλεονέκτημα, μια φυσική επέκταση του σώματος," εξήγησε. Η τεχνική της δεξιοτεχνία έλαμψε σε κομμάτια όπως δερμάτινες κορδέλες που αιωρούνταν αβίαστα πίσω από τα μοντέλα, και ένα ραμμένο μαλλί που κρεμόταν κομψά πάνω από ένα αναπηρικό καροτσάκι σχηματίζοντας τρένο.

Η πιο τολμηρή στιγμή της βραδιάς ήρθε από την Αμερικανίδα σχεδιάστρια Myah Hasbany, της οποίας η συλλογή εμπνεύστηκε από έναν θρύλο UFO στο Τέξας. Φαντάστηκε μια εξωγήινη δύναμη να μεταμορφώνει ντόπιους σε σουρεαλιστικές, γλαμυρές μορφές—σκεφτείτε γκροτέσκα τακούνια και μυστηριώδη πλεκτά κομμάτια που θύμιζαν γλυπτά του Hans Bellmer ή της Louise Bourgeois. (Οι θαυμαστές μπορεί να αναγνωρίσουν τη δουλειά της από το viral "booty suit" της Erykah Badu στο Billboard’s Women in Music—αποδεικνύεται ότι πήγαν στο ίδιο λύκειο.)

Το φινάλε της Hasbany έκλεψε την παράσταση: ένα φόρεμα 12 ποδιών φτιαγμένο από τεράστια μπαλόνια, που δεχ