Πριν λάβει ένα Βραβείο Ειδικής Αναγνώρισης στα Βραβεία Μόδας, η Τάνια Φαρές συζητά για την πρώτη της πρακτική άσκηση με τον Πιερ Καρντέν, την έμπνευση που αντλούσε από την Λούλου Κένεντι, και πώς αυτές οι εμπειρίες την οδήγησαν να ιδρύσει ένα από τα σημαντικότερα μη κερδοσκοπικά οργανισμούς στη μόδα. Αυτή η ιστορία είναι μέρος της σειράς συνεντεύξεων 'Η Πρώτη Μου Δουλειά στη Μόδα', με ειδικούς του κλάδου για τους ρόλους που διαμόρφωσαν την καριέρα τους.
Πάντα ήθελα να δουλέψω στη μόδα, αλλά όχι ως σχεδιάστρια – με τραβούσε η δουλειά πίσω από τις σκηνές. Η μητέρα μου ήταν μια όμορφη γυναίκα, εσωτερικά και εξωτερικά, με άψογο γούστο. Είχε την τύχη να φοράει κουτουρ και συχνά παρευρισκόταν σε σόου μόδας στο Παρίσι, μερικές φορές παίρνοντάς με μαζί της. Έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για τη μόδα.
Ο θείος μου ήταν ο διάσημος διακοσμητής Ζοζέφ Αχκάρ, ο οποίος μαζί με τον συνεργάτη του Μισέλ Σαριέρ, ανακαίνισε το Hôtel de la Marine στη Γαλλία. Μου έκανε γνωστή την τέχνη, με πήγε σε μέρη όπως το Φονταινεμπλώ, το Βερσαλλί και το Λούβρο. Αφού τελείωσα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές στην επικοινωνία, με βοήθησε να εξασφαλίσω μια πρακτική άσκηση με τον Πιερ Καρντέν.
Στον Πιερ Καρντέν, έκανα λίγο απ' όλα, όπως οι περισσότεροι πρακτικαντές – διπλώνοντας ρούχα, φτιάχνοντας καφέ και παρόμοιες εργασίες. Έξι μήνες αργότερα, με προσέλαβε στην ομάδα επικοινωνίας του. Νιώθω απίστευτα τυχερή που δούλεψα με κάποιον τόσο παθιασμένο και δημιουργικό. Κάθε μέρα με τον Πιερ ήταν διαφορετική. Μου δίδαξε τη σημασία του να είσαι ευγενικός αλλά σταθερός, και συχνά μιλούσε για το unisex στυλ – την ιδέα ότι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και να ντύνεσαι όπως θέλεις. Ο χρόνος μου μαζί του πραγματικά μου άνοιξε τα μάτια στη επιχειρηματική πλευρά της μόδας.
Μέσω του Πιερ, έμαθα επίσης πόσο σημαντικό είναι για έναν σχεδιαστή να συνδέεται με τους πελάτες του. Είχε το χάρισμα να κάνει τις γυναίκες που ψώνιζαν μαζί του να νιώθουν άνετα και με αυτοπεποίθηση, κάτι που του έδινε πολύτιμη γνώση για το τι ήθελαν οι πελάτες του.
Αυτή είναι η κορυφαία συμβουλή που δίνω σε κάθε νέο σχεδιαστή που συναντώ: φρόντισε να αλληλεπιδράς με τους πελάτες σου. Μέσω του Fashion Trust – ειδικά μέσω του Προγράμματος Μεντορίας – προσπαθούμε να χτίσουμε μια κοινότητα που εκτιμά και αγοράζει τα σχέδιά τους. Τελικά, πρέπει να κατανοήσουν τους πελάτες τους για να αναπτύξουν την επιχείρησή τους.
Έχω κρατήσει αυτά τα μαθήματα σε όλη την καριέρα μου. Όταν η Λούλου Κένεντι και εγώ ιδρύσαμε την Lulu & Co το 2006, η Βάσσι Τσάμπερλεν και η Χριστίνα Γκουλανδρής φιλοξένησαν ένα trunk show για εμάς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το απόγευμα – η ανατροφοδότηση από φίλους και την ευρύτερη κοινότητα για το τι τους άρεσε και τι όχι ήταν ανεκτίμητη στη διαμόρφωση της επιχείρησης.
Η εμπειρία μου και η σχέση μου με την Λούλου Κένεντι ήταν θεμελιώδεις για τη δουλειά που κάνω με το Fashion Trust. Την γνώρισα μέσω της Τζούντιθ Γκριρ, και μαζί ξεκινήσαμε την μάρκα Lulu & Co. Δουλέψαμε μαζί για πέντε ή έξι χρόνια, με την Λούλου να εστιάζει στο σχεδιασμό και εγώ να ασχολούμαι με τη λειτουργική πλευρά.
Με ενέπνευσε βαθιά η δουλειά της με νέους σχεδιαστές μέσω του Fashion East. Το να την βλέπω να συνεργάζεται με καλλιτέχνες και να διαχειρίζεται τα showroom μας στο Παρίσι ήταν μια απίστευτη μαθησιακή εμπειρία, αν και ήταν επίσης απαιτητική – αυτός ο κλάδος είναι σκληρός. Μπορεί να κάνεις πωλήσεις, αλλά έξι μήνες αργότερα, πρέπει να καλύψεις το κόστος παραγωγής, και μετά πρέπει να μεγεθύνεις. Είναι μια δύσκολη δομή για νέους σχεδιαστές να πλοηγηθούν.
Μέσω της Λούλου, γνώρισα πολλούς ανθρώπους στη βιομηχανία της μόδας, και ήμουν επίσης ενεργά εμπλεκόμενη στις τέχνες, υποστηρίζοντας ιδρύματα όπως η Tate και η Serpentine. Παρατήρησα ότι ενώ πολλά άτομα υποστήριζαν τον κόσμο της τέχνης, το ίδιο δεν ίσχυε για τη μόδα. Αναρωτήθηκα, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε και τα δύο; Μπορείς να αγαπάς την τέχνη, αλλά μπορείς επίσης να αγαπάς τη μόδα και να ανταποδίδεις και στα δύο. Ήταν λίγο περίπλοκο για μένα να εμπλακώ με το Fashion East αφού ήδη δουλεύαμε μαζί στη μάρκα. Έτσι, πριν από 14 χρόνια, ίδρυσα το BFC Fashion Trust μαζί με την Σίαν Γουέστερμαν. Η πρώην αρχισυντάκτρια της βρετανικής Vogue, Αλεξ Σούλμαν, με σύστησε στην τότε διευθύντρια του BFC Καρολίνα Ρας, και τη γνώρισα με τον Χάρολντ Τίλμαν, που ήταν πρόεδρος του British Fashion Council τότε. Είπα ότι ήθελα να δημιουργήσω μια πλατφόρμα για να συγκεντρώσω κεφάλαια και να υποστηρίξω νέους σχεδιαστές. Η Καρολίνα της άρεσε η ιδέα και μου ζήτησε να συντάξω μια πρόταση. Το έκανα, και κατά τη διαδικασία αυτή, σκέφτηκα το όνομα Fashion Trust. Ήθελα να συμπεριλάβω τη λέξη ‘trust’ – εμπιστοσύνη στη μόδα.
Παρουσιάσαμε το σχέδιο στην Καρολίνα και της άρεσε. Μετά έπρεπε να βρούμε προστάτες. Προερχόμενη από μια κουλτούρα όπου η συζήτηση για χρήματα είναι άβολη, στις πρώτες μου συναντήσεις δεν κατέληξα καν στο να ζητήσω υποστήριξη. Οργανώσαμε ένα γεύμα για πιθανούς προστάτες μια μέρα, και όταν τελείωσε, ακόμη δεν είχα ζητήσει χρήματα. Το ίδιο συνέβη και σε μια άλλη εκδήλωση. Τελικά, είπα στον εαυτό μου, «Τάνια, είτε αρχίζεις να ζητάς από τους ανθρώπους χρήματα, είτε αυτό δεν θα συμβεί». Μόλις το έκανα, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν τόσο δύσκολο. Τώρα, λατρεύω να ζητάω από τους ανθρώπους χρήματα!
Το κλειδί είναι να είσαι παθιασμένος με αυτό που παρουσιάζεις και να είσαι ευθύς. Μην παίζεις παιχνίδια – δεν είναι δίκαιο για τους ανθρώπους αν νομίζουν ότι τους ζήτησες μια συνάντηση χωρίς να ξέρουν ότι θα τους ζητήσεις κάτι. Η πρώτη μου προστάτιδα ήταν η Μέγκα Μίτταλ, που είναι επίσης φίλη μου.
Οι προστάτες του Fashion Trust είναι όλες απίστευτες γυναίκες που επενδύουν οικονομικά, δίνουν τον χρόνο τους, ή και τα δύο, για να υποστηρίξουν νέα ταλέντα της μόδας. Μερικές είναι δικηγόροι, επιχειρηματίες, ή έχουν τα δικά τους κεφάλαια – είναι όλες πολύ ενδιαφέρουσες. Αυτή τη στιγμή στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουμε 53 προστάτες. Κάποτε είχαμε 120, αλλά κάνουμε εξυγίανση, γι' αυτό ο αριθμός έχει μειωθεί στο μισό.
Το 2019, συνίδρυσα το Fashion Trust Arabia, και το 2021, το Fashion Trust US. Στις ΗΠΑ, έχουμε επίσης προστάτες, αλλά στη Μέση Ανατολή, συνεργαζόμαστε με χορηγούς. Αυτή τη φορά στη Ντόχα, είχαμε την υποστήριξη της Visit Qatar, της Qatar Airways, της Anastasia of Beverly Hills, και άλλων.
Το έργο για τη Μέση Ανατολή προέκυψε το 2017 όταν συνέγραψα ένα βιβλίο με την Σάρα Μάουερ της Vogue για νέους σχεδιαστές στο Λονδίνο. Για την παρουσίαση του βιβλίου, η θεία μου στην Ιορδανία με προσκάλεσε σε μια συγκέντρωση. Εκεί, γνώρισα τόσους καταπληκτικούς σχεδιαστές, και πολλοί από αυτούς μου είπαν εκείνο το βράδυ, «Σε παρακαλώ κάνε κάτι εδώ σαν αυτό που κάνεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η περιοχή το χρειάζεται».
Κατάγομαι από τον Λίβανο, μιλάω άπταιστα αραβικά, και κατανοώ βαθιά την περιοχή. Η Μέση Ανατολή είναι απίστευτη, με την ποικιλομορφία της – η Λεβάντε, η Βόρεια Αφρική, ο Κόλπος. Οι γονείς μου δούλευαν στη φιλοξενία, οπότε πάντα είχαμε πελάτες από όλη την περιοχή. Νιώθω ότι μπορώ να καταλάβω τους Σαουδάραβες, τους Κουβέιτες, τους Καταριανούς, τους Αιγύπτιους...
Έτσι, πήγα να γνωρίσω την Υψηλότητά Της Σέιχα Μόζα, κάποια που πάντα θαύμαζα. Μου είπε ότι κι εκείνοι έψαχναν να κάνουν κάτι παρόμοιο στην περιοχή και με σύστησε στην κόρη της, την Εξοχότητά Της Σέιχα Αλ Μαγιάσα Μπιντ Χαμάντ Αλ Θανί. Αρχίσαμε να εργαζόμαστε σε ένα έργο για να γεφυρώσουμε τις δυτικές και μεσανατολικές κουλτούρες. Είμαι τόσο ευγνώμων για την υποστήριξή της – ξεκίνησε ως συν-πρόεδρός μου και τώρα είναι σαν αδερφή μου. Έκανα πολλή έρευνα για να καταλάβω τι χρειαζόταν και πώς μπορούσαμε να βελτιωθούμε, και είχα την ιδέα να φέρω δυτικούς κριτές στη Μέση Ανατολή.
Δουλεύει ως εξής: κάθε χρόνο, ανοίγουμε μια περίοδο αιτήσεων. Λαμβάνουμε περίπου 600 αιτήσεις στις ΗΠΑ, 1.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο, και 1.200 στη Μέση Ανατολή. Τις περιορίζουμε σε περίπου 150–200 αιτήσεις και τις στέλνουμε στο συμβουλευτικό μας συμβούλιο, που στη συνέχεια επιλέγει τους φιναλίστ. Τα συμβούλιά μας είναι μεγάλα και περιλαμβάνουν ανθρώπους από όλη τη βιομηχανία της μόδας γιατί οι διαφορετικές φωνές είναι πολύτιμες. Μόλις πραγματοποιήσαμε την κρίση του Fashion Trust Arabia, και ήταν πολύ διασκεδαστικό να δούμε πώς οι άνθρωποι εμπλέκονταν – όλοι χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με ποιον σχεδιαστή υποστήριζαν. Είχαμε μια πολύ ανοιχτή συζήτηση, που συντονιζόταν από έναν ειδικό που ζήτησε από όλους να εξηγήσουν γιατί υποστήριζαν συγκεκριμένους σχεδιαστές. Όλα ένιωθαν πολύ γνήσια. Μετά, ψήφισαν, μετρήσαμε τις ψήφους, και ανακοινώσαμε τον νικητή.
Η ομάδα του Fashion Trust είναι μικρή – μόνο τρία άτομα στις ΗΠΑ και οκτώ στη Μέση Ανατολή – οπότε είμαι απίστευτα περήφανη για την επίδραση που έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια. Από τότε που ξεκινήσαμε το Fashion Trust Arabia το 2019, το ταλέντο και η ποιότητα των ενδυμάτων έχουν βελτιωθεί δραματικά. Νιώθω επίσης ότι το ενδιαφέρον για την περιοχή αυξάνεται πραγματικά μεταξύ των καταναλωτών. Αυτό που συνέβη με την Matches ήταν πολύ λυπηρό και άφησε ένα μεγάλο κενό στη βιομηχανία όσον αφορά τις πλατφόρμες ανακάλυψης. Φυσικά, το Fashion Trust δεν είναι λιανοπωλητής, αλλά ίσως μπορούμε να βοηθήσουμε να αναδειχθεί νέο, φρέσκο ταλέντο.
Ως μέρος της τελευταίας εκδήλωσης του Fashion Trust Arabia, δ