Po intensywnym dniu wypełnionym mediami na US Open we Flushing na Queensie, 22-letni Ben Shelton – szósty rozstawiony turnieju – pojawia się przed nowojorską restauracją Polo Bar około godziny 21. Wysiada ze swojego Escalade’a, wyglądając na wysokiego i pewnego siebie, w vintage’owej bomberce o tematyce olimpijskiej i z kilkoma srebrnymi naszyjnikami. Niemal natychmiast jakiś przechodzień wykrzykuje: „Ben! Nie do wiary!”. Shelton przybija mu piątkę, a fan życzy mu: „daj im popalić!”. To szybkie przypomnienie, że Shelton szybko staje się jedną z największych gwiazd tenisa – zarówno powszechnie rozpoznawalną, jak i na tyle bezpośrednią, by radzić sobie z zainteresowaniem.

Jego gwiazda stała się jeszcze jaśniejsza w ostatnich tygodniach, po tym jak wygrał najważniejszy tytuł w swojej karierze: Canadian Open w Toronto, turniej z cyklu Masters 1000 – drugiej pod względem rangi kategorii po Wielkim Szlemie. Wśród aktywnych Amerykanów tylko Shelton i Taylor Fritz wygrywali na tym poziomie.

Zwycięstwo to było długo wyczekiwanym przełomem, który przewidywali eksperci tenisowi, o ile Shelton był w stanie udoskonalić swoją grę. Musiał dojrzeć, porzucając pewną wczesnokarierową efekciarskość (pamiętacie jego gest celebracji z wyimaginowaną słuchawką, który Novak Djokovic później jakby mimował?), wyostrzyć koncentrację, poprawić pracę nóg i mniej polegać na swojej potężnej pierwszej piłce.

Shelton wyraźnie poprawił się we wszystkich tych obszarach. Awansował już do drugiej rundy US Open po bezproblemowym zwycięstwie w niedzielę nad peruwiańskim kwalifikantem Ignacio Busem.

– Dla mnie chodziło wyłącznie o konsekwentność – mówi Shelton, zastanawiając się nad tym, co podniosło poziom jego gry w Kanadzie. – Byłem solidny z głębi kortu, dobrze serwowałem i zwracałem piłkę, i byłem skłony wychodzić do siatki. Wszystko po prostu zaskoczyło, a ten stały poziom pomógł mi zyskiwać rozpęd mecz za meczem.

Dodaje: – Wnoszę to samo nastawienie na US Open. Utrzymanie konsekwentności jest jeszcze ważniejsze w meczach do trzech wygranych setów – pomaga wyczerpywać przeciwników na dłuższą metę. Chodzi też o pewność siebie: wiarę, że możesz wrócić do gry, nawet jeśli przegrasz seta. W dłuższym meczu masz więcej szans. Więc tak, konsekwentność jest teraz moim priorytetem – zarówno na treningach, jak i w meczach.

Popularność Sheltona wynika także z jego bliskich więzi rodzinnych, co fani wyraźnie doceniają. Jego ojciec, Bryan, jest jego trenerem – to charyzmatyczna postać, która często nosi mikrofon podczas meczów, aby na żywo dzielić się spostrzeżeniami coachingowymi z komentatorami, co nie jest regularną praktyką żadnego innego trenera.

– On lubi się dzielić – mówi Shelton. – Myślę, że to świetne, gdy fani mogą na żywo zobaczyć, jak szkoli się zawodników w kluczowych momentach. Nie próbuję utrzymywać żadnych sekretów – myślę, że to fajne.

Rodzina Sheltonów podbiła też serca – i zapewniła Morgan Stanleyowi trochę pozytywnego rozgłosu – podczas tegorocznego Wimbledonu, kiedy pracodawca siostry Bena, Emmy, przyznał jej dodatkowe dni urlopu, aby mogła zostać w Londynie i oglądać grę brata. – Pozwalają jej pracować z nowojorskiego biura przez kilka dni podczas turnieju – mówi Shelton ze śmiechem.

Największe zainteresowanie poza kortem koncentruje się jednak wokół związku Sheltona z Trinity Rodman, zdobywczynią złotego medalu olimpijskiego i gwiazdą futbolu (i tak, córką Dennisa Rodmana, chociaż nie są blisko). Para ujawniła swój związek w marcu i od tego czasu nie kryje się z nim. Rodman często widać dopingującą z loży Sheltona, a nawet poleciała na lotniczą „nocny marek” z Kalifornii, aby zdążyć na jego pierwszy mecz w tegorocznym US Open.

– To naprawdę fajne, że oboje widzimy, jak drugie odnosi sukcesy w swojej dyscyplinie i z pierwszej ręki rozumiemy, jak wymagające to wszystko jest – mówi Shelton. – Utrzymanie się na szczycie to prawdziwe wyzwanie – mówi Shelton. – Świat futbolu, reprezentacja USA kobiet – to wszystko było dla mnie całkiem nowe i naprawdę podobało mi się poznawanie tego i rozumienie jej doświadczeń w tym środowisku.

Dodaje: – Jeśli jest jakaś wspólna rada, to zdecydowanie dotyczy ona strony mentalnej – niekoniecznie umiejętności. Siła mentalna, wytrwałość, radzenie sobie z niepowodzeniami – myślę, że to uniwersalne we wszystkich sportach, naprawdę.

Wieczorem Shelton zmierzy się z Hiszpanem Pablem Carreño Bustą – nierozstawionym, ale wciąż stanowiącym zagrożenie – na stadionie im. Louis Armstronga.

Często zadawane pytania
Oczywiście. Oto lista często zadawanych pytań na temat potencjału Bena Sheltona na US Open, zaprojektowana tak, aby była jasna i pomocna dla fanów tenisa na wszystkich poziomach.

Ogólne / Pytania dla początkujących

P: Kim jest Ben Shelton?
O: Ben Shelton to młoda, wschodząca amerykańska gwiazda tenisa, znana z potężnego leworęcznego serwisu i agresywnego stylu gry. Został profesjonalistą w 2022 roku po udanej karierze uniwersyteckiej.

P: Co oznacza przełom w tenisie?
O: Przełom zazwyczaj oznacza, że zawodnik osiąga znaczący nowy kamień milowy, taki jak pokonanie wysoko notowanych przeciwników, dotarcie po raz pierwszy do końcowych etapów dużego turnieju lub wygranie swojego pierwszego wielkiego tytułu.

P: Dlaczego wokół niego jest tak duży szum w związku z US Open?
O: Szum wynika z jego eksplozywnej siły, szybkiego awansu w rankingu i jego głębokiej drogi do ćwierćfinału Australian Open na początku tego roku. Jako młody Amerykanin, istnieje dodatkowa ekscytacja związana z jego dobrymi występami na swoim rodzimym Wielkim Szlemie.

P: Czy radził sobie dobrze na US Open w przeszłości?
O: US Open 2023 był dopiero jego drugim startem. W 2022 roku odpadł w pierwszej rundzie. W 2023 roku zaliczył fantastyczną passę, docierając aż do półfinału, co było ogromnym przełomem i głównym powodem obecnych wysokich oczekiwań.

Zaawansowane / Pytania strategiczne

P: Jakie są największe atuty Sheltona, które mogą prowadzić do przełomu?
O: Jego największymi bronią są jego masywny serwis i potężny forhend. Jest też niezwykle utalentowany sportowo, dobrze porusza się po korcie i ma pewną, bezkompromisową mentalność w dużych meczach.

P: Jakie są główne wyzwania lub słabości, które musi pokonać?
O: Jego główne wyzwania to konsekwentność i doświadczenie. Czasami może być podatny na błędy w groundstrokach, a jego backhand, choć ulepszony, nie jest tak silny jak forhend. Jego gra przy siatce i konstruowanie punktów wciąż rozwijają się w porównaniu z czołowymi weteranami.

P: W jaki sposób szybka nawierzchnia twarda na US Open odpowiada jego grze?