Πράσινο. Μπλε. Πορτοκαλί. Παιχνιδιάρικα μοτίβα στρωμένα το ένα πάνω στο άλλο. Ένα κολάζ... Η απαλή προφορά των East Midlands του Paul Smith αιωρήθηκε πάνω από τον ζωηρό ήχο της παγκόσμιας μουσικής, δημιουργώντας ένα αφιέρωμα στην ανδρική μόδα που θύμιζε το Little Fluffy Clouds των The Orb. Κάθισταν στις ίδιες κιβώτιες που χρησιμοποιούσαν οι ντελιβεράδες του μεταλλικού νερού του Μιλάνου, μέσα στο showroom του Smith — ένα πρώην αποθήκη ρουλεμάν στο Viale Umbria που άνοιξε το 2003.

Παρόλο που είχε επιχειρηματικές σχέσεις εδώ για χρόνια, αυτή ήταν η πρώτη επίδειξη μόδας του Smith στο Μιλάνο (παρά τον ισχυρισμό του Fashion Channel για το Φθινόπωρο του 2004). Επέλεξε την πόλη για να παρουσιάσει μια συλλογή εμπνευσμένη από ένα βιβλίο με χειροβαμμένες αναμνηστικές φωτογραφίες από αιγυπτιακά αξιοθέατα, που αγόρασε σε μια πιάτσα του Καΐρου περίπου 25 χρόνια πριν, ενώ ήταν σε διακοπές με τη γυναίκα του, την Pauline. «Το πήρα πριν αποπλεύσουμε στον Νείλο με φελούκα», εξήγησε.

Ανακαλύφθηκε ξανά κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης καθαριότητας στο γραφείο, και το βιβλίο ενέπνευσε πολλά μοτίβα της συλλογής. Μεταλλικά κοχύλια, νομίσματα και μενταγιόν ειρήνης στολίζουν φαρδιά μπερέ ή αντικαθιστούν κουμπιά — μια αναφορά στην ιδέα ότι τα ευρήματα της αγοράς αποκτούν νόημα με τον καιρό. Ένα ζωηρό μοτίβο με ψάρια και λουλούδια, σε κρέπ και πλεκτά, αντλούσε τα χρώματά του από το βιβλίο. «Μπορεί να ακουστεί λίγο χαζό», είπε ο Smith για το βαμβακένιο ύφασμα, «αλλά σκοπεύει να μιμηθεί την επιφάνεια του νερού. Το ονομάσαμε River Print επειδή βασίζεται σε φωτογραφίες από εκείνο το ταξίδι».

Ταξίδια, μνήμες, στάδια ζωής — αυτά τα παγκόσμια θέματα διατρέχουν τη συλλογή (À la recherche du temps perdu κι όλα αυτά), αλλά ο Smith, πάντα ο αβαρής αφηγητής, τα κράτησε διακριτικά. Παιχνιδιάρικες λεπτομέρειες, όπως μπρελόκ «Paul Smith hotel» στις θηλιές της ζώνης και ψεύτικες ταμπέλες αποσκευών με δέρμα κροκοδείλου στις τσάντες, υπαινίσσονταν την προσωρινότητα και την περιπέτεια.

Φαρδύ σορτς, μπλούζες με πτερύγια στις τσέπες και μεταξωτές κρέπ ρόμπες συνδυάζονταν με κάλτσες μέχρι το μισό κνήμη και κομψά αθλητικά παπούτσια αγώνων (ή μαλακές πεντολάτες) σε ουδέτερα χρώματα με περιστασιακές εκρήξεις χρωματισμού. Ένα πλεκτό twinset παίζει με τις χαρακτηριστικές ρίγες του Smith — λιγότερο γωνιώδεις από της Missoni, αλλά αναμφίβολα δικές του.

Τα υφάσματα για κοστούμια περιλάμβαναν ελαφρύ μαλλί mohair και λινό με μέταξι, τα οποία ο Smith είχε τροποποιήσει για μια ασυνήθιστη αίσθηση. Ένα εντυπωσιακό κομμάτι ήταν μια καφέ σακά από σουέδ — πολυτελές, ελαφρώς τραχύ, σαν κάτι από το Withnail & I. Κι ο χαρούμενος ήχος; «Πρόκειται για το να συνδυάζεις πράγματα με απρόσμενους τρόπους», είπε ο Smith.