«Έχουμε να κάνουμε με όνειρα», είπε ο Ian Griffiths πριν από μια παράσταση τόσο μαγική όσο οποιαδήποτε στα 38 χρόνια του με τη Max Mara. Στεκόμενος σε έναν χώρο προεπισκόπησης με θέα στον Κόλπο της Νάπολης και το ηφαίστειο Βεζούβιο να απειλεί στο βάθος, εξήγησε: «Εμπορευόμαστε ρομαντισμό. Έτσι, όταν αυτή η συλλογή αναφέρεται στη Νάπολη, είναι η ονειρική μας εκδοχή της Νάπολης—για μένα, την πιο χαρακτηριστικά ιταλική πόλη, όπου βρίσκεις την πιο αγνή ουσία της Ιταλίας».

Αυτά τα λόγια του βετεράνου σχεδιαστή προμήνυαν τη μόδα που επρόκειτο να ακολουθήσει—μια συλλογή που ονόμασε Vesuvian Venus. Ο πίνακας έμπνευσής του περιλάμβανε τη Σοφία Λόρεν στο Όλα Ξεκίνησαν στη Νάπολη και τη Σιλβάνα Μανγκάνο στο Πικρό Ρύζι, δύο εμβληματικές, καμπυλωτές σταρ που ενσάρκωναν τη κινηματογραφική αίγλη της Ιταλίας της δεκαετίας του 1950—μια εποχή που διαμόρφωσε το ιταλικό στυλ σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο μόδας.

Η Γκουίνεθ Πάλτροου, που πρωταγωνίστησε στο βιντεοσκοπημένο με ρετρό στυλ Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ (1999), παρακολούθησε την παράσταση. Ο Griffiths σημείωσε: «Η σημερινή κουλτούρα έχει γίνει τόσο ομοιόμορφη... Για να βρεις πραγματικό χαρακτήρα, πρέπει να επιστρέψεις στη χρυσή εποχή ενός τόπου».

Η Max Mara, που ιδρύθηκε το 1951, γεννήθηκε ακριβώς σε εκείνη την εποχή, και αυτή η παράσταση σήμανε την έναρξη των εορτασμών για τα 75α γενέθλιά της. Ο χώρος—το Βασιλικό Παλάτι της Καζέρτα, λίγο έξω από τη Νάπολη—λέγεται ότι είναι η μεγαλύτερη βασιλική κατοικία στον κόσμο (αν και οι αρχικοί της βασιλείς έχουν φύγει εδώ και πολύ καιρό). «Το επιλέξαμε απλώς γιατί ήταν το πιο εντυπωσιακό μέρος που είδαμε», είπε ο Griffiths. «Και πιστέψτε με, εξετάσαμε πολλά εντυπωσιακά μέρη γύρω από τη Νάπολη».

Αυτή η ονειρική συλλογή σε ένα παραμυθένιο σκηνικό συνδύασε πολλαπλές επιρροές. Κεντρικά ήταν τα μικροσκοπικά σορτς που φορούσε η Μανγκάνο στο Πικρό Ρύζι, τα οποία ο Griffiths χρησιμοποίησε για να αντιπαραβάλει τις ανδρικές ραπτικές παραδόσεις της Νάπολης (με τη βοήθεια του τοπικού ειδικού Vincenzo Cuomo) και τα βιντεοσκοπημένα σχέδια του 1951 από την E. Marinella (τη θρυλική κατασκευάστρια γραβατών ανδρικής μόδας) με τολμηρές, υπερθηλυκές σιλουέτες.

Ένα παστέλ ροζ παιδικό παλτό, ένα ελεφαντόδοντο knit μποντισού με πούλιες και μια μαύρη μάλλινη εργατική μπλούζα με βαθύ sweetheart ντεκολτέ έσπρωξαν τα συνηθισμένα όρια της Max Mara—σαν να λιώνει παγωτό που στάζει από το χωνάκι του. Κυκλικές φούστες, σουτιέν-μπρα, μπότες μέχρι τον μηρό και διάφανα μπούστια πρόσθεσαν σαγηνευτικό δράμα στο χαρακτηριστικό στυλ της μάρκας.

Παιχνιδιάρικα στοιχεία—μια πλισέ φούστα-παντελόνι, ριγέ πουκάμισα και κροσέ μεταξωτά κομμάτια με σχέδια Marinella—ανέμειξαν ανδρικές πινελιές με τη γοητεία της συλλογής εμπνευσμένης από την Αφροδίτη. Φρέσκια σχέδια και ζώνες με κοραλλένια cameo έκαναν νεύμα στην τοπική ιστορία, ενώ μπλούζες με δέσιμο στα μανίκια πάνω από τζιν υψηλής μέσης παίζανε με τη ρευστότητα των φύλων.

Παρά τη ζέστη, ο Griffiths φρόντισε η φαντασία της Max Mara να μην φαίνεται υπερβολική. «Μπορεί να είναι πιο σέξι από ό,τι συνήθως φοράει η πελάτισσά μας», είπε, «αλλά με έναν τρόπο που την κάνει να νιώθει απόλυτα άνετα. Γιατί οι γυναίκες εμπιστεύονται τη Max Mara να τους δώσει μόδα που λειτουργεί για αυτές». Αυτή η πρακτικότητα, πρόσθεσε, ήταν το θεμέλιο για το λαμπερό όνειρο αυτής της βραδιάς.