Ήξερα από το γυμνάσιο ότι ζούμε σε μια αποκαρδιωτικά μισαλλόδοξη κοινωνία, όταν ο διευθυντής μου κοίταξε το πλεκτό σακάκι που φορούσα πάνω από την πολο μου της στολής και είπε, «Χαίρομαστε που είσαι περήφανη για το σώμα σου, αλλά βγάλ’ το.» (Ήμουν δώδεκα!) Αλλά τίποτα δεν το δείχνει τόσο ξεκάθαρα όσο η τελευταία σειρά διαδικτυακών συζητήσεων για τη Sabrina Carpenter.

Η πιο πρόσφατη διαμάχη γύρω από την 26χρονη ποπ σταρ αφορά το εξώφυλλο του επερχόμενου άλμπουμ της, Man’s Best Friend, που θα κυκλοφορήσει τον Αύγουστο. Η εικόνα δείχνει την Carpenter να γονατίζει στο πάτωμα με ένα μαύρο ντύσιμο, ενώ ένα αόρατο χέρι τραβάει τα ξέφτια μαλλιά της.

Αν και αυτή ίσως είναι η πιο τολμηρή της προσέγγιση ενός ερωτιάρικου πολιτιστικού στερεότυπου (γεια σου, Babygirl), σίγουρα δεν είναι η πρώτη της. Άλλωστε, μιλάμε για την ίδια γυναίκα που φιλήθηκε με έναν εξωγήινο στα VMA του 2024 και προκάλεσε έντονη αντίδραση για τη σεξουαλική θέση Eiffel Tower κατά τη διάρκεια της περιοδείας της.

«Πάντα με κάνει να γελάω όταν οι άνθρωποι παραπονιούνται», είπε πρόσφατα η Carpenter στο Rolling Stone, αναφερόμενη στις επικρίσεις για τις υπονοούμενες θεματολογίες στη μουσική της. «Λένε, ‹Το μόνο που κάνει είναι να τραγουδάει γι’ αυτό›, αλλά αυτά είναι τα τραγούδια που εσείς έχετε κάνει δημοφιλή. Προφανώς, λατρεύετε το σεξ. Έχετε εμμονή με αυτό. Είναι στη παράστασή μου.»

Ως συνήθως, η Carpenter έχει απόλυτο δίκιο. Ο τρόπος που οι άνθρωποι εμμονικά εστιάζουν στην έκφραση της σεξουαλικότητάς της λέει περισσότερα για τη δική μας εμμονή με το σεξ—ειδικά όταν εκφράζεται χωρίς τύψεις από μια σίγουρη νεαρή γυναίκα. Βέβαια, η ιδέα μιας μικροκαμωμένης, ξανθιάς, ακαταμάχητα σέξι ποπ σταρ δεν είναι καινούργια (δώστε στη Britney Spears τα εύσημά της!), αλλά η Carpenter ξεχωρίζει γιατί φαίνεται να ελέγχει πλήρως την εικόνα της. Το να την βλέπεις να περπατά με σιγουριά στα Louboutin κατά τη διάρκεια της παράστασής της στα Grammy ήταν απόλαυση, εν μέρει γιατί φαινόταν να περνάει υπέροχα. Αν κάτι, της αξίζουν συγχαρητήρια για το ότι αποδέχεται πλήρως την καλλιτεχνική της υπόσταση—σέξι απέναντι και εντός.

Δεν έχω ακούσει ακόμα το Man’s Best Friend, οπότε δεν μπορώ να πω αν το παιχνίδι με το σκυλάκι παίζει ρόλο στους στίχους. Αλλά είναι κλασική Carpenter να προκαλεί συζήτηση με μια μόνο φωτογραφία, πριν καν κυκλοφορήσει η μουσική. (Σοβαρά, ποιος τραβάει τα μαλλιά της; Θα μάθουμε ποτέ;) Ειλικρινά, όλοι μας θα ήμασταν καλύτερα αν σταματούσαμε να σφίγγουμε τα μαργαριταρόμαλλά μας για την παιχνιδιάρικη, ελεύθερη προσέγγισή της στη σεξουαλικότητα και την αφήναμε να κάνει ό,τι θέλει—ό,τι κι αν λέει ο καθένας.