Εδώ είναι η επανεγγραφή σε φυσική, ευχάριστη αγγλική γλώσσα:
---
Είναι το Επεισόδιο 1 της 3ης σεζόν του And Just Like That…, και η Μιράντα βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που πολλοί queer άνθρωποι γνωρίζουν καλά: το κλαμπ. «Ευχαριστώ, παιδιά», λέει στην Κάρι και τη Σάρλοτ, που ξαφνικά μοιάζουν με τους πιο στρέιτ ανθρώπους στον πλανήτη. «Δεν άντεχα άλλη μια νύχτα σε αυτά τα λεσβιακά μπαρ μόνη μου χωρίς κανένας να μου μιλήσει…»
«Προσπάθησες να μιλήσεις σε κανέναν;» ρωτάει η Σάρλοτ, με τα μάτια της ανοιχτά και εντελώς ασυναίσθητη για το πόο κλειστές μπορεί να είναι μερικοί queer χώροι.
«Κυρίως απλά στεκόμουν εκεί, χαμογελούσα και μαζεύα έναν λογαριασμό 37 δολαρίων για mocktails», απαντά η Μιράντα.
Ακόμα κι αν η Μιράντα είναι φανταστική—στην πραγματική ζωή, η Σίνθια Νίξον είναι ευτυχισμένα παντρεμένη για χρόνια, και αν εμφανιζόταν σε ένα κλαμπ, οι gay θα τρελαίνονταν—η καρδιά μου βυθίστηκε. Αυτό είναι τρομερό, σκέφτηκα, βλέποντας μέσα από τα δάχτυλά μου όπως η Κάρι και η Σάρλοτ φεύγουν αδιευκρίνιστα αφού κάποιος μόλις αναγνώρισε την Μιράντα (δεν είχε μόλις πει ότι δεν ήθελε να είναι μόνη;). Τρομερή συμπεριφορά κακού wingman, ανησύχησα—μέχρι που κατάλαβα ότι δεν ήταν τόσο απλό. Η αλήθεια είναι, η Μιράντα—ακόμα νέα στο να είναι λεσβία, ακόμα αδέξια με ένα strap-on (όπως είδαμε πέρυσι)—απεγνωσμένα χρειάζεται queer φίλους.
Λατρεύω τους στρέιτ φίλους μου—όλους τους δύο—αλλά το να έχεις μια σταθερή queer κοινότητα είναι απαραίτητο, ειδικά όταν είσαι σε σχέση ή απλά προσπαθείς να καταλάβεις πράγματα. Μπορείς να ανταλλάξεις ιστορίες γνωριμιών με ανθρώπους που πραγματικά τα καταλαβαίνουν (οι στρέιτ μπορεί να βρουν περίεργο αν κάποιος είναι κολλητός με τον πρώην του, για παράδειγμα, ενώ οι queer καταλαβαίνουν πόσο περίπλοκο μπορεί να είναι). Θα θέλουν πραγματικά να πάνε στο κλαμπ μαζί σου. Θα νιώθουν σαν στο σπίτι εκεί, κάτι που σε βοηθά να νιώθεις άνετα κι εσύ. Θα σε στηρίξουν επίσης: αν η Μιράντα είχε πάει σε εκείνο το μπαρ με μια λεσβία φίλη, δεν θα την είχαν ποτέ αφήσει να κοιμηθεί με εκείνη τη μοναχή (που υποδύεται τέλεια η Ρόζι Ο'Ντόνελ), με την οποία προφανώς δεν είχε και τόσο μεγάλη χημεία.
Είμαι τυχερή που έχω λεσβίες φίλες. Θα δουν με χαρά το Love Lies Bleeding δύο φορές, μπορούν να αναλύσουν το The Real L Word (εκείνο το niche ριάλιτι της δεκαετίας του 2010) με γελοία λεπτομέρεια, και πιθανότατα θα συμφωνήσουμε σε όλο το δράμα της Τζότζο Σίβα και του Κρις Χιούζ. Υπάρχει μια άνεση και ευκολία που έρχεται με κοινές εμπειρίες—κάτι που ακόμα και οι παλιότεροι στρέιτ φίλοι σου δεν μπορούν πάντα να αναπαράγουν. Όταν πρόκειται για γνωριμίες, βοηθάει να γνωρίζεις ανθρώπους που γνωρίζουν το άτομο που βλέπεις (για πληροφορίες, προφανώς). Είναι περίπλοκο, αλλά αν έχεις δει το «διάγραμμα» του The L Word, το καταλαβαίνεις.
Ως νηφάλια, καθυστερημένη λεσβία, η Μιράντα δεν βρίσκεται ακριβώς στην πιο εύκολη θέση για να κάνει queer φίλους (είναι αρκετά δύσκολο και για εμάς τους υπόλοιπους—δεν μπορείς απλά να ρωτήσεις αγνώστους για την σεξουαλικότητά τους και να τους προσκαλέσεις να βγουν). Η Τσε Ντίαζ—που μου λείπει αυτή τη σεζόν, καθαρά για τα γέλια—ποτέ δεν την έφερε πραγματικά στην ομάδα, κάτι που είναι ο τρόπος με τον οποίο πολλοί βρίσκουν την queer κοινότητά τους: μέσω συντρόφων. Και οι περισσότερες queer γυναίκες της ηλικίας της Μιράντα είναι πιθανότατα παντρεμένες ή απασχολημένες με την ανατροφή σκύλων.
Αλλά έλα τώρα—μετά από όλα αυτά με την Τσε, και ενώ εξακολουθεί να ανακαλύπτει τον εαυτό της, μπορεί κάποιος (οι σεναριογράφοι) να της δώσει μια ανάσα; Μπορεί η Μιράντα να αποκτήσει επιτέλους μερικούς queer φίλους; Δεν αντέχω άλλο!