Ακόμα και ως παιδί, ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που γλεντούν τις γιορτές. Η μόνη εορταστική ταινία που μου άρεσε όταν μεγάλωνα ήταν το Ο Εφιάλτης Πριν τα Χριστούγεννα—ειδικά το μέρος όπου τα Χριστούγεννα καταστρέφονται—και ακόμα κι όταν τραγουδούσα στη σχολική χορωδία για την ετήσια λυχνιατή λειτουργία με τα κάλαντα, μου άρεσαν πραγματικά μόνο τα μακάβρια. (Το αγαπημένο μου ήταν το υπέροχα μυστηριώδες «Coventry Carol», που, όπως αποδείχθηκε, στην πραγματικότητα μιλάει για σφαγή βρεφών.)
Γι' αυτό θα πρέπει να με συγχωρέσετε αν η πρότασή μου για κάτι που «πραγματικά έπρεπε να έχετε» δει φέτος—και που σας ενθαρρύνω να βουτήξετε στις γιορτές—γέρνει προς τη σκοτεινότερη πλευρά. Μου έκανε εισαγωγή στο Such Brave Girls, μια μαύρη κωμωδία του BBC (διαθέσιμη στο Hulu στις ΗΠΑ), ο φίλος μου Τσάρλι. Το πρότεινε βασισμένος στην αγάπη μου για το απολαυστικά ξέφρενο Nighty Night της Τζούλια Ντέιβις, την αγαπημένη μου τηλεοπτική σειρά όλων των εποχών. (Μάλιστα κατάφερα να πείσω τους Αμερικανούς συναδέλφους μου να την συμπεριλάβουν στη λίστα του Vogue με τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές του 21ου αιώνα.)
Όπως και το Nighty Night, το Such Brave Girls χτυπά με σφυρί το εύθραυστο πλαίσιο των τρόπων που συγκρατεί τη βρετανική κοινωνία, αποκαλύπτοντας τη κακία και τον φθόνο που συχνά κρύβονται κάτω από την ευγένεια. (Αν νομίζετε ότι υπερβάλλω για αυτήν την κακία και τον φθόνο, απλά ξεφυλλίστε μια βρετανική λαϊκή εφημερίδα.) Η δυσλειτουργική οικογένεια στο επίκεντρο της σειράς αποτελείται από τρεις χαρακτήρες: την Τζόζι, μια δισεξουαλική εικοσάχρονη με αυτοκτονικές τάσεις και κατάθλιψη (που την υποδύεται η ταλαντούχα δημιουργός της σειράς, Κατ Σάντλερ), την νεότερη αδελφή της, Μπίλι, έναν χαοτικό ναρκισσιστή (που την υποδύεται η πραγματική αδελφή της Σάντλερ, Λίζι Ντέιβιντσον), και τη μονογονεϊκή μητέρα τους, Ντεμπ (που την υποδύεται με εξαιρετική κακία η Λουίζ Μπρίλεϊ). Η Ντεμπ εγκαταλείφθηκε σε οικονομική καταστροφή όταν ο σύζυγός της την άφησε πριν από μια δεκαετία και τώρα προσπαθεί να εξασφαλίσει ένα «εισιτήριο Γουίλι Γουόνκα για να ξεφύγει από την κόλαση» παγιδεύοντας τον άτυχο αλλά πλούσο χήρο Ντεβ σε γάμο. Νομίζω ότι η λέξη που χρησιμοποίησε ο Τσάρλι για να την περιγράψει ήταν «εξαθλιωμένη»—και με κέρδισε.
Και μετά χαράς ανακάλυψα ότι η σειρά άξιζε αυτές τις υψηλές υποσχέσεις. Μόνο στο πρώτο επεισόδιο, η Ντεμπ επινοεί μια ψεύτικη ιστορία ότι ο σύζυγός της πέθανε (επισκεπτόμενη ακόμη και τον τάφο ενός άγνωστου άνδρα) για να δημιουργήσει δεσμό με τον Ντεβ, πριν φωνάξει στην Τζόζι να σταματήσει να σκοτώνει τη σεξουαλική όρεξη του Ντεβ με τη μόνιμα καταθλιπτική της έκφραση. (Συχνά τους θυμίζει το οικογενειακό ρητό των Τζόνσον: «Αγνόησε, καταπίεσε, ξέχασε».) Στο τρίτο επεισόδιο, η Μπίλι παρατά τη δουλειά της στο παιδικό κέντρο αναψυχής «Kidz Cauldron» για να κάνει έκτρωση, περνώντας αψήφιστα την ευκαιρία να βγάλει τη στολή της εργασίας—στολή Κακιάς Μάγισσας της Δύσης, με προσθετική μύτη και πράσινο μακιγιάζ. Το πρώτο πλάνο της στην αίθουσα αναμονής της κλινικής με πλήρη μαγική στολή, και η μπερδεμένη ματιά της νοσοκόμας στο ντύσιμό της, με έκαναν να κλαίω από τα γέλια.
Αφού κατάπια την πρώτη σεζόν σε λίγες μόνο μέρες, προχώρησα στη 2η σεζόν, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο. Συνεχίζει με εξίσου πικρό και χυδαίο τρόπο—τουλάχιστον επιφανειακά. Τα μέλη της οικογένειας συνεχίζουν τις συνήθεις αταξίες τους: η Τζόζι απάγεται από τη μητέρα της στο κολέγιο καλών τεχνών και οδηγείται σε έναν αιφνιδιαστικό γάμο με τον τεμπέλη φίλο της Σεμπ, μετά προσπαθεί να κλειστεί σε ίδρυμα για να τον ξεφύγει· η Μπίλι ξεκινά μια ταραχώδη σχέση «sugar baby» με τον πολύ μεγαλύτερο Γκράχαμ· και η Ντεμπ προσπαθεί απεγνωσμένα να ξανακερδίσει την εύνοια του Ντεβ αφού αυτός ανακαλύπτει ότι είπε ψέματα για τον θάνατο του πρώην συζύγου της. Στην πορεία, όλοι χρησιμοποιούν μπατζετικά λόγια αυτοβοήθειας και εξοπλισμένη θεραπευτική ορολογία για να δικαιολογήσουν το ότι είναι απαίσια άτομα. (Υπάρχει μια αξέχαστη σκηνή όπου η Μπίλι αναπτύσσει τη θεωρία ότι το να είσαι ερωμένη είναι κατά κάποιο τρόπο φεμινιστικό.)
Και όμως, το Such Brave Girls δεν είναι τόσο μισανθρωπικό όσο ίσως το κάνω να ακούγεται. Δεν μπορείς παρά να υποστηρίξεις τους χαρακτήρες. Για την Τζόζι, αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη 2η σεζόν καθώς προσπαθεί να απλώσει τα φτερά της, εξερευνώντας τα δημιουργικά της πάθη και τη σεξουαλικότητά της, ενώ εξακολουθεί να είναι ο μόνιμος αποδέκτης πλήγματος της οικογένειας. Δεν μπορείς παρά να λυπηθείς λίγο και τη Μπίλι, της οποίας η ατελείωτη αναζήτηση επιβεβαίωσης από ανύποπτους άνδρες είναι ξεκάθαρα προϊόν της ανατροφής της, ειδικά καθώς βλέπουμε τη μητέρα της να συνεχίζει να ποδοπατά τις κόρες της για να εξασφαλίσει τη δική της οικονομική σωσίβια λέμβο. Ακόμα και η Ντεμπ είναι θύμα ενός πολύ βρετανικού είδους ταξικού άγχους—όχι μόνο προσπαθεί να επιβιώσει, αλλά παλεύει να αποφύγει την ντροπή του να είναι μια φτωχή μονογονεϊκή μητέρα σε μια κοινωνία που κοιτάζει με περιφρόνηση γυναίκες σαν κι αυτήν.
Και, φυσικά, στην καρδιά όλων αυτών βρίσκεται η αλληλεγγύη και η γνήσια φροντίδα που έχουν οι δύο αδελφές η μία για την άλλη, ακόμα κι αν ο δεσμός τους είναι σφυρηλατημένος στο τραύμα και συχνά εκφράζεται με τοξικούς, καταστροφικούς τρόπους. Οπότε ναι, ενθαρρύνω όποιον έχει γούστο για μακάβριο χιούμορ να δοκιμάσει αυτόν τον γευστικότατα δηλητηριασμένο πουτίγκα μιας σειράς κατά τις διακοπές. Και αν το βρείτε υπερβολικά αμείλικτα ζοφερό; Μπορείτε πάντα να πάρετε ένα παράδειγμα από το βιβλίο στρατηγικής της οικογένειας Τζόνσον και απλά να αγνοήσετε, να καταπιέσετε και να ξεχάσετε.
Συχνές Ερωτήσεις
Φυσικά, εδώ είναι μια λίστα με Συχνές Ερωτήσεις για την εξαιρετική σειρά Such Brave Girls, διατυπωμένες ως ερωτήσεις που μπορεί να κάνει ένας πραγματικός θεατής.
Ξεκινώντας Τα Βασικά
Ε: Τι είναι το Such Brave Girls;
Α: Είναι μια σκοτεινή κωμική σειρά που ακολουθεί τις δυσλειτουργικές ζωές μιας μονογονεϊκής μητέρας, της Ντεμπ, και των δύο ενήλικων θυγατέρων της, Τζόζι και Μπίλι, καθώς πλοηγούνται σε οικονομική καταστροφή, καταστροφικές σχέσεις και τη δική τους χαοτική ψυχική υγεία, χωρίς κανένα φίλτρο.
Ε: Πού μπορώ να το δω;
Α: Στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορείτε να το δείτε στο BBC iPlayer. Είναι επίσης διαθέσιμο στο Hulu στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ε: Βασίζεται σε αληθινή ιστορία;
Α: Αν και είναι μια φανταστική κωμωδία, η δημιουργός και πρωταγωνίστρια Κατ Σάντλερ έχει πει ότι εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις δικές της εμπειρίες με την ψυχική υγεία, τις οικογενειακές δυναμικές και τη θεραπεία, κάτι που της δίνει την οδυνηρά ταυτίσιμη και αυθεντική της διάσταση.
Ε: Ποιοι είναι οι κύριοι ηθοποιοί;
Α: Ο βασικός τρίο είναι η Κατ Σάντλερ ως Τζόζι, η Λίζι Ντέιβιντσον ως Μπίλι και η Λουίζ Μπρίλεϊ ως η μητέρα τους Ντεμπ. Ο Σαμ Μπιουκάναν υποδύεται τον άτυχο πατέρα τους και ο Πολ Τζ. Ρέιμοντ υποδύεται τον καταστροφικό έρωτα της Τζόζι, τον Νικ.
Σχετικά με το Χιούμορ Στυλ
Ε: Γιατί περιγράφεται ως χαοτικό;
Α: Η σειρά κινείται με απίστευτο ρυθμό, συνδυάζοντας κωμωδία αμηχανίας, βάναυσα ειλικρινή ατάκες, σουρεαλιστικά οπτικά αστεία και στιγμές γνήσιου συναισθηματικού σοκ. Οι χαρακτήρες συχνά παίρνουν τις χειρότερες δυνατές αποφάσεις με τον πιο δραματικό τρόπο.
Ε: Είναι πραγματικά τόσο σκοτεινό;
Α: Ναι, αλλά με λαμπρό τρόπο. Αντιμετωπίζει θέματα όπως η κατάθλιψη, το άγχος, οι αυτοκτονικές σκέψεις και το οικογενειακό τραύμα κατά μέτωπο, αλλά βρίσκει την παράλογη, ξεκαρδιστική αλήθεια μέσα τους. Είναι για ανθρώπους που βρίσκουν κάθαρση στο να γελάνε με τα ζοφερά πράγματα.
Ε: Σε ποιες άλλες σειρές είναι παρόμοιο;
Α: Αν σας αρέσει ο αμείλικτος οικογενειακός χάος του Fleabag, η αμηχανία και η καρδιά του This Way Up ή ο σουρεαλιστικός, γρήγορος, ευφυής λόγος του Chewing Gum, πιθανότατα θα το απολαύσετε. Έχει επίσης συγκριθεί με το I Hate Suzie για την ωμή απεικόνιση μιας γυναίκας που καταρρέει.
Βαθύτερες Ερωτήσεις Θέματα