Πριν από λίγες εβδομάδες, σε ένα πιτζάμα πάρτι για ενήλικες κορίτσια, ανακάλυψα το ντοκιμαντέρ για το Lilith Fair, «Building a Mystery». Με τους συζύγους μας εκτός πόλης και ποπ κορν φρεσκοσκαμμένο, η καλύτερή μου φίλη και πρώην συγκάτοικός μου, Τζέι Τζέι, και εγώ ετοιμαζόμασταν να δούμε μια κλασική ταινία της Madonna, όταν εκείνη πρότεινε με σοφία να δούμε αντ' αυτού το ροκ ντοκιμαντέρ για το Lilith Fair. Εκείνη είχε δει την περιοδεία ζωντανά ως έφηβη στο Ντάλας, ενώ εγώ είχα χάσει κάθε κύμα της, καθώς είχα έρθει αργά στη μουσική της Σάρα ΜακΛάχλαν. Δεν ήξερα καν ότι όλη η ιδέα ήταν της ΜακΛάχλαν, που γεννήθηκε σε μια εποχή που τα περισσότερα ραδιόφωνα δεν έπαιζαν δύο γυναίκες καλλιτέχνιες στη σειρά, πόσο μάλλον να προγραμματίζουν περισσότερες από μία για μια ζωντανή παράσταση. Ω, τα δάκρυα που χύσαμε! Τα μαθήματα που μάθαμε!

Όπως εγώ, ίσως να χάσατε και εσείς την πρεμιέρα του τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η ΜακΛάχλαν και η Τζουέλ ακύρωσαν την ερμηνεία τους την νύχτα της πρεμιέρας σε ένδειξη στήριξης της ελευθερίας του λόγου, αφού ο Τζίμι Κίμελ αναστέλλθηκε, και στη συνέχεια τα ABC News Studios ακύρωσαν την εκδήλωση με κόκκινο χαλί της ταινίας την ημέρα πριν από την προγραμματισμένη εμφάνιση της ΜακΛάχλαν, της Τζουέλ, της Μýα και της σκηνοθέτιδας Άλι Πάνκιου. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την ταινία να προκαλέσει συζήτηση στο Reddit. Ένας χρήστης προέτρεψε τους αναγνώστες να την παρακολουθήσουν «ειδικά αν νομίζατε ότι το Lilith Fair ήταν για χίπις, αξύριστες, λεσβίες φεμινίστριες», σημειώνοντας ότι δεν ήταν η «ευαίσθητη, χίπικη σειρά συναυλιών που παρουσίαζαν τα μέσα ενημέρωσης. Ήταν πραγματικό ροκ εντ ρολ που γιορταζόταν με έναν ασφαλή, ειλικρινή και υγιή τρόπο σε μια εποχή που άλλα φεστιβάλ μετατράπηκαν σε εφιάλτες, όπως το Woodstock '99, και δημιούργησε μια πολιτισμική μετατόπιση στη μουσική βιομηχανία». Σε αυτήν ακριβώς την κατανόηση έφτασα τη στιγμή που πατήσαμε play.

Το όνομα με χτύπησε πρώτο. Η Λίλιθ, όπως εξηγεί η ΜακΛάχλαν, προέρχεται από την αρχαία μυθολογία – η πρώτη σύζυγος του Αδάμ, πλασμένη από την ίδια σκόνη, που αρνήθηκε να υποταχθεί σε έναν άνδρα πριν από το φυγόδικό της από την Εδέμ. Δεν είχα ακούσει ούτε ψίθυρο για αυτό μεγαλώνοντας στη Βιβλική Ζώνη του Τέξας! Και η λέξη «fair» παίζει με τις έννοιες της ισότητας, της συνάθροισης και της ομορφιάς. Βγάζει τόσο πολύ νόημα!

Επίσης, δεν είχα ιδέα ότι η Τρέισι Τσάπμαν, η Πάτ Μπενατάρ, οι The Cardigans και η Ντίτο ήταν μέρος της αρχικής περιοδείας. (Τότε, ντρέπομαι να πω, με επηρέαζαν περισσότερο οι μισογυνιστικοί τίτλοι για τις αξύριστες μασχάλες της Πόλα Κόουλ – τώρα πολύ εν vogue – παρά οποιοδήποτε ευρύτερο μήνυμα ή η ίδια η σύνθεση των καλλιτεχνών.) Ή ότι όταν αντιμετώπισε κριτική για ένα «λευκό σαν κρίνο» ρόστερ, η ΜακΛάχλαν απάντησε προσθέτοντας καλλιτέχνιες όπως η Ντεσ'ρί, η Έρικα Μπάντου (που έφερε το μωρό της στην περιοδεία!), η Queen Latifah και η Νέλι Φουρτάντο. Μπορείτε να δείτε την ταινία μόνο για τα ιστορικά αρχειακό υλικό – η φωνή της Σινέντ Ο'Κόνορ να διαπερνά τον αέρα, το ντεμπούτο της Κριστίνα Αγκιλέρα στο πλάι της σκηνής, ή η Μίσι Έλιοτ, που μέτρησε το Lilith Fair ως μια από τις πρώτες ζωντανές εμφανίσεις της, να χορεύει στο χαρακτηριστικό της φουσκωτό κοστούμι μετά την άφιξή της με σπορ αυτοκίνητο όταν το λεωφορείο της χάλασε.

Οι προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι καλλιτέχνες και οι ομάδες τους μας συγκίνησαν μέχρι δακρύων – ακόμη και η εξασφάλιση νερού ήταν μια τεράστια δοκιμασία όταν μεγάλες εταιρείες δεν ήθελαν να συνδεθούν με «τα κορίτσια», παρά το γεγονός ότι ένα δολάριο από κάθε εισιτήριο πήγαινε σε τοπικές φιλανθρωπικές οργανώσεις, συγκεντρώνοντας τελικά εκατομμύρια. Η απλή κλίμακα των πλήθων και των ευρύχωρων εξωτερικών χώρων μου κόπηκε η ανάσα, όπως και αυτό που ο σύζυγός μου (που μας συνόδευσε σε μια επόμενη προβολή) αποκάλεσε οι «τρομερά σωβινιστικές ερωτήσεις» που εκτοξεύτηκαν κατά της ΜακΛάχλαν και άλλων καλλιτεχνών κατά τις συνεντεύξεις τύπου. Όταν η ΜακΛάχλαν πιέστηκε να υποκύψει στις απαιτήσεις των κριτικών (μερικοί ήθελαν να προσθέσει άνδρες στην περιοδεία), την επευφήμησα καθώς τους υπενθύμισε ότι αυτό ήταν το φεστιβάλ της και θα έκανε ό,τι ήθελε.

Ναι, έχασα τη στιγμή στην πραγματική ζωή, αλλά τώρα είμαι ακόμα πιο ευγνώμων για αυτήν την καθυστερημένη εκπαίδευση – κατευθείαν από τα χέρια ενός αγγέλου της γης. Ελάτε μαζί μου!

Συχνές Ερωτήσεις
Φυσικά! Ακολουθεί μια λίστα με Συχνές Ερωτήσεις σχετικά με το ντοκιμαντέρ και τις εμβληματικές εμφανίσεις που παρουσιάζονται στο Lilith Fair: Building a Mystery.

Γενικές / Ερωτήσεις για Αρχάριους

Ε: Τι είναι το Lilith Fair: Building a Mystery;
Α: Είναι ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει το ιστορικό μουσικό φεστιβάλ Lilith Fair του 1997, που ιδρύθηκε από τη Σάρα ΜακΛάχλαν. Εστιάζει στην αποστολή του φεστιβάλ να τιμά τις γυναίκες στη μουσική και περιλαμβάνει απίστευτες ζωντανές ερμηνείες.

Ε: Ποιοι είναι η Σινέντ, η Μίσι και η Έρικα σε αυτό το πλαίσιο;
Α: Είναι τρεις πρωτοπόροι καλλιτέχνες που ερμήνευσαν στο Lilith Fair.
Σινέντ Ο'Κόνορ: Η εμβληματική Ιρλανδή τραγουδίστρια, γνωστή για τη δυνατή φωνή της και το τραγούδι Nothing Compares 2 U.
Μίσι Έλιοτ: Η επαναστατική ράπερ, παραγωγός και θρύλος του χιπ χοπ.
Έρικα Μπάντου: Η Βασίλισσα της Νέο Σόουλ, γνωστή για το μοναδικό στυλ της και τραγούδια όπως το Tyrone και το On & On.

Ε: Γιατί το υλικό από τις ζωντανές συναυλίες χαρακτηρίζεται «ανεκτίμητο»;
Α: Καταγράφει αυτούς τους καλλιτέχνες στο απόγειο των δυνάμεών τους, σε ένα μοναδικό φεστιβάλ αποκλειστικά γυναικών. Οι ερμηνείες είναι ωμές, ενεργητικές και ιστορικές, δείχνοντας μια στιγμή στο χρόνο που δεν μπορεί να αναπαραχθεί.

Ε: Πού μπορώ να δω αυτό το ντοκιμαντέρ;
Α: Η διαθεσιμότητα αλλάζει, αλλά συχνά βρίσκεται σε πλατφόρμες streaming που ειδικεύονται σε μουσική ή ντοκιμαντέρ, ή είναι διαθέσιμο για ψηφιακή αγορά.

Εξελιγμένες / Λεπτομερείς Ερωτήσεις

Ε: Γιατί ήταν τόσο σημαντικό για καλλιτέχνες όπως η Μίσι Έλιοτ και η Έρικα Μπάντου να βρίσκονται στο Lilith Fair;
Α: Το Lilith Fair συνδέονταν πρωτίστως με φολκ, ροκ και ποπ. Η συμμετοχή κορυφαίων καλλιτεχνών χιπ χοπ και νέο σόουλ προκάλεσε τολμηρά τα όρια των ειδών και τόνισε το συμπεριληπτικό μήνυμα του φεστιβάλ για τις γυναίκες στη μουσική με την ευρύτερη έννοια.

Ε: Τι κάνει αυτές τις συγκεκριμένες ερμηνείες τόσο αξέχαστες στο ντοκιμαντέρ;
Α: Το υλικό πηγαίνει πέρα από τα τραγούδια. Καταγράφει τη μοναδική σκηνική παρουσία των καλλιτεχνών: το έντονο συναίσθημα της Σινέντ, τον εκρηκτικό και καινοτόμο χορογραφικό της Μίσι και την υπνωτική ψυχραιμία της Έρικα. Βλέπετε την αυθεντική καλλιτεχνία τους, χωρίς φίλτρα.

Ε: Ασχολείται το ντοκιμαντέρ με τις κριτικές για το Lilith Fair;
Α: Ναι, συχνά θίγει τις επικρίσεις για την έλλειψη