Εξήντα επτά απόφοιτοι του Fashion Institute of Technology παρουσίασαν 82 σχέδια σε πέντε κατηγορίες — casual ρούχα, παιδικά ρούχα, πλεκτά, εσώρουχα και ρούχα για ειδικές περιστάσεις — στην έκθεση Future of Fashion. Με χορηγία από τα Macy’s, η εκδήλωση τόνισε επίσης επιλεγμένα σχέδια φοιτητών που θα μπουν σε παραγωγή.

Τα τελευταία χρόνια, οι φοιτητές σχεδίου παγκοσμίως έχουν ασπαστεί προοδευτικά θέματα, αλλά η φετινή συλλογή ήταν πιο μετρημένη στο χρώμα και τη σιλουέτα, χωρίς εμφανή εξερεύνηση του φύλου. Τα ανδρικά ρούχα απουσίαζαν εντυπωσιακά, πιθανώς επειδή το FIT τα προσφέρει μόνο ως πτυχίο δύο ετών και όχι ως μέρος της έκθεσης πτυχιούχων. Ωστόσο, οι φοιτητές δεν απέφυγαν σχετικά θέματα — αν και, όπως σημείωσε ο Troy Richards, πρύτανης της Σχολής Τέχνης και Σχεδίου, «Φέτος έμοιαζε με υπερδιόρθωση από την προοδευτική πολιτική που προωθούσαμε».

Μετά την πανδημία, ο Richards παρατήρησε ότι οι φοιτητές επανέρχονταν στη χειροτεχνία: «Είδαμε σημαντική βελτίωση στις πρακτικές τους δεξιότητες και ανανεωμένο ενδιαφέρον για υφές, υλικά και δομή». Αυτό ήταν εμφανές στο έργο της Allison Margaret Smith (σχέδια 1 και 3), που άνοιξε την έκθεση με κομμάτια από ράφια, άχυρο, τζούτα και ξύλο μπάλσα εμπνευσμένα από τα τοπία της Αμερικής. Τα πλεκτά του Austin Marshalek (σχέδια 52 και 53) εμπνεύστηκαν από την εξέλιξη του Πίτσμπουργκ, ενώ το πανωφόρι όπερας του Nathaniel Samuel (σχέδιο 80), εμπνευσμένο από τη Belle Époque, ήταν μια «ερωτική επιστολή στη Νέα Υόρκη».

Η κληρονομιά και η οικογένεια επηρέασαν πολλά σχέδια. Η Evelyn Hernandez (σχέδιο 6) από το Μεξικό δημιούργησε ένα σάλι για το πόδι, ενώ ο Jegu Kim αναπαρήγαγε παραδοσιακά κορεάτικα ρούχα (σχέδιο 18). Η Jennifer Sze (σχέδιο 60) χρησιμοποίησε τα εργαλεία του πατέρα της, λιθοξόου, σε μια γλυπτική μπλε πλισέ ενδυμασία. Η Amanda McVey (σχέδιο 26) χειροτεχνικά έφτιαξε ένα σχέδιο κάρυ σε δέρμα προβάτου, τιμώντας τις σκωτσέζικες παραδόσεις, και η Leyi Huang (σχέδια 75/76) εμπνεύστηκε από αρχαία θιβετιανά τελετουργικά. Ο Bilegbayar Senegedorj (σχέδιο 19) ενσάρκωσε τη μογγολική σαμανιστική παράδοση, και ο Servan Bilici (σχέδιο 23) μετέτρεψε ένα σακάκι και παντελόνι με μοτίβα από τη μυστηριώδη ιστορία του φιδιού «Şahmeran».

Τα έντομα ενέπνευσαν το σχέδιο της Danya Ruddock που έμοιαζε με έντομο (σχέδιο 2) και την εντυπωσιακή ενδυμασία της Alexandra Dayton με πάνιερ (σχέδιο 8). Ο Yuval Sorotzkin συνδύασε κορσέ με υφάσματα ανδρικών ρούχων (σχέδια 79 και 82), ενώ το στυλάτο δερμάτινο παλτό του Xiangyu Yang (σχέδιο 16) από τη συλλογή «Punk Communist» προσέδωσε αιχμή. Τα φουσκωτά παντελόνια της Analiese Harden (σχέδιο 63) αντικατόπτριζαν την εμπειρία της με το σύνδρομο Alice in Wonderland. Τα κομμάτια του Peleg Assulin με θέμα τον πόλεμο (σχέδια 7 και 35) καμουφλάρισαν τη δυσκολία με γοητεία — ένα φόρεμα Empire-line με φούστα από σακί και ένα μπλέιζερ με δαντέλα φτιαγμένο από φόρμα εργασίας. Αντίθετα, το «straight jacket» της Madison McGinley αντιμετώπιζε την ανασφάλεια της γυναικείας φύσης.

Η διασκέδαση της μόδας έλαμψε στα τζιν της Zoja Zegarac εμπνευσμένα από τη Diana Ross (σχέδιο 30) και στα τυπωμένα τζιν του Burak Turp (σχέδιο 29). Η Lochlain Skove πειραματίστηκε με αδιάβροχα πλεκτά, προσθέτοντας μια τεχνική πινελιά στο έργο της. Τα σχέδια εμπνευσμένα από τα μαγκρόβια (σχέδια 58 και 59) ήταν γοητευτικά. Ο Jesus Garcia υιοθέτησε τη μινιμαλιστική τάση (σχέδιο 24), ενώ η Yuxiang Xiong έφερε εκφραστικές υφές στα κομψά της δημιουργήματα (σχέδια 32 και 33).