Najbardziej kultowe filmy o modzie robią więcej niż tylko inspirują styl – odzwierciedlają naszą kulturę. W istocie, niewiele form sztuki tak doskonale się uzupełnia jak moda i kino. Czy to kunszt reżysera w uchwyceniu płynności sukni na ekranie, czy trwały wpływ projektantów mody na kinematografię, to partnerstwo zaowocowało jednymi z najbardziej niezapomnianych momentów w historii filmu.

Niezależnie od tego, czy jesteś ciekawy często tajemniczego świata mody, chcesz zgłębić kluczowe momenty jej historii, czy po prostu pragniesz stylowej ucieczki, oto najsłynniejsze filmy o modzie, które możesz obejrzeć już teraz.

„Zabawna buzia” (1957)
Dla kogo: Dla miłośników glamour Złotej Ery Hollywood, wielbicieli musicali i wszystkich, którzy wierzą, że Paryż to zawsze dobry pomysł.

Niewiele filmów o modzie jest tak radosnych jak „Zabawna buzia”. Audrey Hepburn gra Jo Stockton, nieśmiałą urzędniczkę z nowojorskiej księgarni, która marzy o studiowaniu filozofii w Paryżu. Jej życzenie spełnia się w nieoczekiwany sposób, gdy staje się muzą cenionego fotografa mody Dicka Avery'ego, w którego wciela się Fred Astaire. Wypełniony pięknymi paryskimi scenami, zachwycającymi melodiami Gershwina oraz olśniewającymi kreacjami projektantki kostiumów Edith Head i częstej współpracownicy Hepburn, Hubert de Givenchy, ten film to wyznanie miłości do haute couture. —Liam Hess

Kultowe momenty modowe: Od różowego, krótkiego pelerynki na wybiegu po suknię ślubną z łódkowym dekoltem i obniżoną talią w finale, film jest pełen zapierających dech projektów Head i Givenchy. Baletki, spodnie capri i golf Hepburn w scenie w klubie jazzowym stały się ikonicznym lookiem lat 50., inspirowanym przez Beat Generation i francuski egzystencjalizm.

Ciekawostka modowa: Postać redaktor naczelnej Maggie Prescott (Kay Thompson) była wzorowana na Dianie Vreeland, podczas gdy rola Astaire'a czerpała inspirację z legendarnego fotografa Richarda Avedona.

„Powiększenie” (1966)
Dla kogo: Dla miłośników kina artystycznego i eksperymentalnego oraz wszystkich zafascynowanych stylem i muzyką Londynu lat 60.

Ciemniejszy punkt na liście, ten stylowy thriller włoskiego reżysera Michelangelo Antonioniego rozgrywa się w sercu tzw. Swinging Sixties w Londynie. Śledzimy losy Davida Hemmingsa jako Thomasa, hedonistycznego fotografa mody, który uważa, że przypadkowo uwiecznił na zdjęciu morderstwo. Chociaż dziś traktowanie przez protagonistę kobiet wydaje się przestarzałe, napięcie filmu równoważą fantastyczne cameo takich postaci jak Veruschka i Jane Birkin. „Powiększenie” pozostaje fascynującym migawkiem z przełomowego momentu w historii mody. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Veruschka ucieleśnia „boginię mod” w metalicznej sukience podczas niesławnej sesji zdjęciowej, podczas gdy prążkowane sukienki shift i grzywka Birkin oddają szerokooką niewinność, gdy porusza się ona po świecie mody.

Ciekawostka modowa: Postać Thomasa była inspirowana prawdziwymi brytyjskimi fotografami mody, takimi jak David Bailey, Don McCullin i John Cowan.

„Kim pani jest, Polly Maggoo?” (1966)
Dla kogo: Dla fanów francuskiej Nowej Fali, satyry i mockumentów – każda klatka wygląda jak strona ze starego magazynu.

Wydany w tym samym roku co „Powiększenie”, „Kim pani jest, Polly Maggoo?” oferuje bardziej surrealistyczne i satyryczne ujęcie Swinging Sixties. Wyreżyserowany przez Williama Kleina film śledzi tytułową bohaterkę, modelkę poruszającą się po absurdach branży mody. Dzięki swojej zabawnej krytyce mediów i sławy, jest zarówno stylowy, jak i błyskotliwy. Wyreżyserowany przez amerykańskiego fotografa i filmowca Williama Kleina, film w żartobliwy sposób wyśmiewa ekscesy i płytkość przemysłu modowego, zachowując równowagę między glamour a groteską. Same kostiumy są warte obejrzenia – doskonale oddają styl lat 60. i inspirowały projektantów takich jak Jean-Paul Gaultier i Marc Jacobs. Ale to genialna rola Grayson Hall jako Miss Maxwell, apodyktycznej, podobnej do Diany Vreeland redaktorki mody, której ostre komentarze mogą budować lub niszczyć kariery, naprawdę sprawia, że film pozostaje w pamięci. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Kosmiczny, aluminiowy look Polly w scenie otwierającej nawiązuje do najodważniejszych stylów tej ery, widocznych w projektach Paco Rabanne i André Courrègesa.

Ciekawostka modowa: Reżyser Klein był w rzeczywistości fotografem „Vogue'a”, a Dorothy McGowan, która zagrała Polly, była również aktywną modelką.

---

„Mahogany” (1975)

Dla kogo: Fanów campowych, kultowych klasyków jak „Valley of the Dolls” czy „Showgirls”.

Diana Ross gra Tracy Chambers, amerykańską studentkę projektowania, której kreacje stają się niespodziewanym hitem w wysokich sferach Rzymu lat 70. Wyreżyserowany przez założyciela Motown, Berry'ego Gordy'ego, film rozkoszuje się ekstrawagancką, przesadną modą, przemycając przy tym polityczny przekaz, który wciąż brzmi aktualnie. Tracy jest rozdarta między miłością do czarnoskórego aktywisty walczącego z gentryfikacją w jej rodzinnym Chicago a glamorousznymi, lecz pustymi obietnicami kariery modelki w Europie. Z niezapomnianą ścieżką dźwiękową, „Mahogany” to campowa, ale zaskakująco refleksyjna modowa fantazja. —L.H.

Kultowe momenty modowe: W jednej z najczęściej przywoływanych scen filmu Ross nosi sięgającą podłogi pelerynę pokrytą odłamkami luster, które olśniewają w świetle. Wiele innych lśniących strojów nawiązuje do disco glamour Halstona i Boba Mackie.

Ciekawostka modowa: Ross zaprojektowała 50 z ponad 60 kostiumów do filmu, ale nie została wymieniona w napisach. Jej wpływ trwa – Beyoncé, Rihanna i Zendaya oddawały hołd „Mahogany” na sesjach zdjęciowych i czerwonym dywanie.

---

„Prêt-à-Porter” (1994)

Dla kogo: Dla wszystkich nostalgiczących za erą supermodelek lat 90.

W rozległej, satyrycznej wizji przemysłu modowego Roberta Altmana nic nie jest takie, jak się wydaje. Używając swojego charakterystycznego stylu mockument, film zawiera cameo celebrytów takich jak Julia Roberts, Sophia Loren i Lauren Bacall, którzy grają osoby z branży mody zgromadzone w Paryżu na Tydzień Mody po śmierci szefa tamtejszej rady mody. Chociaż film okazał się porażką krytyczną i komercyjną, początkowe zmieszanie branży modowej przerodziło się z czasem w sympatię. Jako migawka z glamour wybiegów lat 90. nie ma lepszego filmu do obejrzenia. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Wypatrujcie prawdziwych projektów z paryskiego Tygodnia Mody autorstwa Jean-Paula Gaultiera, Thierry'ego Muglera, Sonii Rykiel, Christiana Lacroix i Vivienne Westwood.

Ciekawostka modowa: Lista cameo brzmi jak kto jest kim tamtej ery, w tym Tim Robbins, Anouk Aimée, Forest Whitaker, Rupert Everett, Lili Taylor, Naomi Campbell, Claudia Schiffer i Linda Evangelista.

---

„Diabeł ubiera się u Prady” (2006)

Dla kogo: Dla wszystkich, którzy lubią dynamikę władzy i ostre, cięte riposty.

Niewiele filmów odsłoniło kurtyę ekskluzywnego świata mediów modowych tak skutecznie jak „Diabeł ubiera się u Prady”. Meryl Streep dostarcza thrillingowo złośliwego, nominowanego do Oscara występ jako Miranda Priestly, redaktor naczelna magazynu „Runway”. Historia śledzi Andy Sachs, młodą dziennikarkę, która dostaje pracę jako asystentka Mirandy i szybko poznaje bezwzględne realia branży mody. Dzięki ciętemu humorowi i wybitnym występom Anne Hathaway i Emily Blunt, film pozostaje nowoczesnym klasykiem. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Film jest wypełniony high-fashion lookami, od ikonicznej mowy o ceruleanowym swetrze po niezliczone designerskie stroje definiujące lodowaty, nieskazitelny styl Mirandy.

Ciekawostka modowa: Projektantka kostiumów Patricia Field połączyła prawdziwe elementy high-fashion z bardziej dostępnymi rzeczami, aby stworzyć wiarygodną, ale i aspirującą garderobę. Wpływ filmu na zarówno modę, jak i kulturę miejsca pracy jest trwały.Film śledzi postać graną przez Anne Hathaway, Andy Sachs, która zaczyna z niewielkim wyczuciem mody, gdy wkracza w bezwzględny świat wysokiej mody jako asystentka Mirandy Priestly. Wypełniony pamiętnymi cytatami i ostrym humorem, oferuje przezabawne spojrzenie na obsesyjną naturę przemysłu modowego. Emily Blunt i Stanley Tucci również dostarczają wybitnych występów drugoplanowych. Ale czy prawdziwym czarnym charakterem jest tak naprawdę chłopak Andy? Szybkie przewinięcie Twittera pokazuje, że debata wciąż trwa. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Trudno wybrać tylko jeden, ale transformacja Andy z niemodnej we wspaniałą – w komplecie z butami Chanel, eleganckimi płaszczami i szalami Hermès – to punkt kulminacyjny.

Ciekawostka modowa: Projektantka kostiumów Patricia Field stworzyła ponad 100 strojów do filmu, mieszając prawdziwą couture z gotowymi ubraniami. Wykorzystała przedmioty Chanel o wartości 1 miliona dolarów do garderoby Hathaway, a Karl Lagerfeld osobiście zatwierdził pożyczkę. Wypatrujcie cameo Valentino podczas scen z paryskiego Tygodnia Mody.

---

„Coco Chanel” (2009)

Dla kogo: Fanów filmów biograficznych o ikonicznych, niekonwencjonalnych kobietach jak Frida, Jackie i „Zakochani Jane”.

Na dawkę historii mody nie ma lepszego miejsca niż urzekający występ Audrey Tautou jako młodej Coco Chanel, zanim założyła swoją legendarną dom mody. Dzięki eleganckiej operatorskiej pracy i scenografii – plus olśniewającym kostiumom Catherine Leterrier, która zdobyła za swoją pracę Cezara – ten biopic wykracza poza powierzchnię, oferując wzruszające spojrzenie na wewnętrzny świat Chanel. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Film pokazuje, jak Chanel wprowadziła niektóre z najbardziej wpływowych stylów XX wieku, od pasiastej bretońskiej koszuli po małą czarną.

Ciekawostka modowa: Dom mody Chanel udzielił dostępu do swoich archiwów i wypożyczył przedmioty, aby zapewnić historyczną dokładność. W momencie premiery filmu Tautou była również twarzą Chanel No. 5.

---

„Nić” (2017)

Dla kogo: Dla tych, których pociągają historie o obsesji, kontroli i toksycznej miłości; fanów „Zawrotu głowy” lub „Czarnego łabędzia”.

„Nić” Paula Thomasa Andersona mistrzowsko oddaje obsesyjny, precyzyjny świat haute couture. Film bada relację między projektantem z wyższych sfer, luźno opartym na Charlesie Jamesie, a młodą kobietą, która staje się jego muzą. Daniel Day-Lewis dostarcza nominowany do Oscara występ, wspierany przez odtwórców ról drugoplanowych Vicky Krieps i Lesley Manville, ożywiając tę mroczną baśń. „Nić” oferuje upajające spojrzenie na powojenną modę, ale takie, które przypomina bardziej koszmar niż sen. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Elaboracyjna suknia zaprojektowana przez postać Day-Lewisa na królewski ślub to czysty, staroświecki przepych.

Ciekawostka modowa: Day-Lewis nauczył się szyć do roli, ucząc się od prawdziwych krawcowych i badając techniki Cristobala Balenciagi.

---

„Cruella” (2021)

Dla kogo: Dla miłośników prequeli i wszystkich, którzy pragną mroczniejszego, bardziej ostrogo ujęcia „Diabła ubiera się u Prady”.

Stylowa i fantastyczna opowieść o początkach niesławnej złej z „101 dalmatyńczyków”, Cruelli De Vil, autorstwa Disneya, może naciągać rzeczywistość, ale ma więcej racji niż błędów. Emma Stone gra młodą Cruellę, buntowniczą projektantkę mody, która zbuntowała się przeciwko kwiatowym wzorom i frywolności swoich czasów.Styl Londynu lat 60. w filmie miesza się z czymś mroczniejszym i bardziej niebezpiecznym, nasuwając porównania do prawdziwych postaci, takich jak Vivienne Westwood i John Galliano. Chociaż kostiumy nie są historycznie dokładne – z założenia – historia ego i ekscesów w modzie pozostaje ponadczasowa. —L.H.

Kultowe momenty modowe: Końcowe czarno-białe stroje Cruelli żartobliwie nawiązują do jej przyszłej obsesji na punkcie dalmatyńskich cętek.
Ciekawostka modowa: Projektantka kostiumów Jenny Beavan stworzyła 277 oryginalnych looków, wiele ręcznie robionych, i później zdobyła za swoją pracę Oscara.
CBS Photo Archive/Getty Images

„Śniadanie u Tiffany’ego” (1961)
Dla kogo: Dla romantyków, którzy nie chcą iść na kompromisy.
Audrey Hepburn gra ekscentryczną i naiwną Holly Golightly, która marzy o zamążpójściu za bogacza, mieszkając w Nowym Jorku. Gdy pisarz przeżywający kryzys, Paul Varjak (George Peppard), wprowadza się do jej budynku, ich życia splatają się pośród złamanych serc, chaosu, a nawet nocy w areszcie, gdy odkrywają miłość w swoim dziwacznym, romantycz