Odkładałem/odkładałam obejrzenie serialu „Wayward”, nowego serialu kryminalno-thrillerowego Mae Martin z udziałem Toni Collette i Alyvii Alyn Lind, mimo że trenduje on na Netflixie od premiery w zeszłym miesiącu. Powód? Wszystkiego się boję – zwłaszcza thrillerów kryminalnych, a tym bardziej, gdy ich akcja rozgrywa się w lasach Nowej Anglii.

Ale dziś wreszcie stawiłem/stawiłam czoła moim lękom. Oto wszystkie myśli, które przeszły mi przez głowę podczas oglądania 1 sezonu, 1 odcinka.

Odgłos kumkających żab jest dziwnie uspokajający.

Jest 2003 rok? To brzmi jak najstraszniejszy rok w historii.

Nawet wiedząc, że tłuczenie szkła jest tylko w serialu, i tak jestem poddenerwowany/poddenerwowana.

Przed czym ta osoba ucieka?

Syrena przeciw tornado? Serio?

Czy to jakaś hippisowska sekta?

Jak oni oddychają pod wodą?

Tęsknię za moimi lekkimi komediami romantycznymi.

Dobra, teraz jesteśmy w teraźniejszości.

Podoba mi się fantazja, że można żyć w Vancouverze bez pieniędzy.

Czy dzisiejsze nastolatki w ogóle interesują się The Beatles?

Dlaczego te popularne dziewczyny ubierają się jak z filmu „Buźka”?

Poważnie, który to ma być rok?

Ten serial wywołuje u mnie nostalgię za byciem nastoletnią odludką z jedną przyjaciółką, która często opuszczała lekcje (chociaż inaczej niż Leila i Abbie, ja w szkole średniej nie miałam pojęcia, gdzie zdobyć zioło).

Wreszcie Toni Collette!

Prowadzi jakąś szkołę terapeutyczną w lasach Vermontu?

Leila, to brzmi jak kłopoty!

Nie zdawałem/zdawałam sobie sprawy, jak bardzo brakowało mi niesamowitej Toni Collette od czasów „Hereditary” (i także „United States of Tara”).

Mae Martin słuchający/słuchająca Weezera w samochodzie? To moja działka.

O nie, urocza queerowa ciężarna para – nie wprowadzajcie się do strasznego, opuszczonego domu na odludziu. Nie oglądaliście horroru?

Mam nadzieję, że serial przybierze mroczny obrót i zakończy się tym, że Leila i Abbie rozprawią się z jakimś przerażającym starszym facetem, którego poznały w internecie.

Czy Mae jest stanowym policjantem/policjantką? Czy leśniczym/leśniczką? A może kimś innym?

Co się stało z Mae w Detroit?

Jeśli policjant mówi, że ich „reakcja nie była idealna”, to pewnie znaczy, że ktoś zginął, tak?

Poza tym, czy Mae ma używać zaimków on/jego? Czy ten drugi policjant po prostu nie ma pojęcia i nazywa ją „fajnym gościem”?

Myślę, że to to drugie.

Rany, to ta osoba, która uciekała na początku odcinka!

Może zbieg z Tall Pines?

To tylko nastolatek i prawdopodobnie jest w niebezpieczeństwie, a policja oczywiście się nie przejmuje.

Ewidentnie postać Toni rządzi tym miastem.

Już się martwię, co może się stać ze słodką, niewinną ciężarną żoną Mae.

Nie mogę się napatrzeć na Toni jeżdżącą na rowerze po mieście z plecakiem pełnym jarmużu.

Chwila, co Toni podaje Mae? Powiedziała, że zrobiła to „od zera”, ale czy to mydło? Czy muffinki?

Dorośli są naprawdę tacy niezręczni.

Mam 32 lata, a oglądanie, jak nastolatki kłócą się z rodzicami w telewizji, wciąż wywołuje u mnie niepokój.

Tak, porozmawiajmy o testosteronie!

„Nie wyobrażasz sobie, żeby ojciec twojego dziecka wyglądał jak Macaulay Culkin w «Kevin sam w domu»”. To mnie rozśmieszyło.

To pocieszające, widzieć, że dzieciaki wciąż wpadają w kłopoty z narkotykami i kserują swoje twarze. Niektóre rzeczy się nie zmieniają.

O nie, Abbie zostaje wysłana do Tall Pines!

A jej pokręcona rodzina się na to zgadza!

Każdy powinien skontaktować się ze swoimi przedstawicielami w sprawie okropności przemysłu „trudnej młodzieży”.

Teraz ten zbiegły dzieciak jest w domu Mae??

To dość paskudna rana od noża.

Nie ma nic straszniejszego niż Toni Collette mówiąca: „Witamy w Tall Pines”.

Świetny wybór muzyki Blue Oyster Cult na zakończenie, serialu



Często Zadawane Pytania
Oczywiście Oto lista FAQ dotyczących artykułu Oto 46 myśli, które przyszły mi do głowy podczas oglądania pierwszego odcinka serialu „Wayward” na Netflixie



Ogólne – Pytania dla Początkujących



P: O czym jest ten artykuł?

O: To osobisty, bieżący komentarz przedstawiający bezpośrednie myśli i reakcje jednego widza podczas oglądania pierwszego odcinka serialu Netflixa „Wayward”.



P: Czy to jest formalna recenzja serialu?

O: Nie, to nie jest tradycyjna recenzja. To raczej swobodny, niesfilterowany zlepek czyichś wrażeń, pytań i odczuć podczas oglądania.



P: Czy musiałem/musiałam obejrzeć „Wayward”, aby zrozumieć artykuł?

O: Jest to bardzo zalecane. Myśli są bezpośrednio powiązane z konkretnymi momentami, postaciami i obrazami z odcinka, więc będzie on znacznie bardziej zrozumiały, jeśli się go widziało.



P: Czy artykuł wypowiada się pozytywnie czy negatywnie o serialu?

O: To mieszanka. 46 myśli prawdopodobnie zawiera wszystko – od pochwał i ekscytacji, przez dezorientację i krytykę, po humorystyczne spostrzeżenia.



P: Jak długi jest artykuł?

O: Tytuł mówi nam, że zawiera dokładnie 46 odrębnych myśli, więc jest to artykuł w formie listy o umiarkowanej długości.



Treść – Pytania o Styl



P: Jakiego rodzaju myśli są zawarte?

O: Możesz spodziewać się szerokiego zakresu, takich jak pytania o fabułę, reakcje na grę aktorską, komentarze dotyczące scenerii, przewidywania co do serialu, a nawet przypadkowe zabawne spostrzeżenia.



P: Czy artykuł zawiera spoilery do pierwszego odcinka?

O: Tak, absolutnie. Ponieważ szczegółowo opisuje konkretne momenty z odcinka, jest pełen spoilerów.



P: Czy autor jest profesjonalnym krytykiem?

O: Swobodny ton tytułu sugeruje, że prawdopodobnie napisał to zwykły widz lub bloger, niekoniecznie formalny krytyk.



P: Jaka jest korzyść z czytania czyichś przypadkowych myśli?

O: Może to sprawić, że poczujesz się, jakbyś oglądał serial z przyjacielem, pomóc dostrzec szczegóły, które mogłeś/mogłaś przeoczyć, lub po prostu być rozrywkowe, jeśli masz podobne odczucia.



P: Czy artykuł zawiera podsumowanie fabuły?

O: Nie bezpośrednio. Fabuła jest ukazana poprzez reakcje i pytania autora, a nie w ustrukturyzowanym podsumowaniu.



Praktyczne – Zaawansowane Pytania