Η Κέιρα Νάιτλι αγκαλιάζει πλήρως την εποχή των γρήγορων, συναρπαστικών ιστοριών. Μετά τους ρόλους της ως δημοσιογράφος που αποκαλύπτει μυστικά του πολέμου στο Ιράκ στο «Official Secrets», ως ντετέκτιβ που κυνηγά έναν δολοφόνο της δεκαετίας του '60 στο «Boston Strangler» και ως η μοιραία Έλεν Γουέμπ στο «Black Doves», η δις υποψήφια για Όσκαρ βουτά τώρα σε μια ακόμη συναρπαστική περιπέτεια: «The Woman in Cabin 10». Αυτή η προσαρμογή του μπεστσέλερ της Ρουθ Γουέαρ του 2016 από τη Netflix, σε σκηνοθεσία του Σάιμον Στόουν, βάζει την Νάιτλι στον ρόλο της Λώρα «Λο» Μπλάκλοκ, μιας αποφασισμένης δημοσιογράφου που ανατίθεται να καλύψει μια συνάντηση πλούσιων ελίτ σε ένα πολυτελές σκάφος. Μια νύχτα, μέσα στο σκοτάδι της θάλασσας, η Λο ακούει μια διατάραξη στο διπλανό καμπιν και πιστεύει ότι είδε ένα πτώμα να πετιέται στη θάλασσα. Ωστόσο, οι δολοπλόκοι οικοδεσπότες της — που υποδύονται με μεγάλη απόλαυση ηθοποιοί όπως ο Γκάι Πιρς, η Χάνα Γουάντινγχαμ, ο Ντάνιελ Ινγκς και η Κάγια Σκοδελάριο — επιμένουν ότι όλα είναι φαντασιώσεις.
Η Νάιτλι περιγράφει τη Λο ως αμείλικτη, «σαν σκύλος που έχει πιάσει κόκκαλο» και αρνείται να τα παρατήσει. Η ιστορία ξετυλίγεται με έξυπνη ντετεκτιβιστική δουλειά, συνεχή ψυχολογική χειραγώγηση, ένα σχεδόν θανατηφόρο περιστατικό στην πισίνα και μια τεταμένη κλιμάκωση.
Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης μέσω Zoom, η Νάιτλι εμφανίζεται φρέσκια και στυλάτα, φορώντας ένα κομψό μπομπ και μια λεπτή λευκή μπλούza της Valentino με δαντέλα στο γιακά. Είναι ελκυστική και ζωηρή, γελάει εύκολα και ακόμη δείχνει τις λαμπερές της χρυσές μπότες στην κάμερα, αναφωνώντας: «Είναι εκπληκτικές! Τα δίνω όλα σε αυτό το ντύσιμο».
Πριν από την κυκλοφορία της ταινίας στις 10 Οκτωβρίου, η ηθοποιός, γνωστή για τους ρόλους της σε ιστορικά δράματα, μοιράζεται τις σκέψεις της για την παιχνιδιάρικη μόδα του κόκκινου χαλιού, τις ελπίδες της για μια δεύτερη σεζόν του «Black Doves» με τον Μπεν Γουίσο, την επερχόμενη συνέχεια του «Bend It Like Beckham» και το νέο της παιδικό βιβλίο εμπνευσμένο από τη ζωή με τις δύο της κόρες.
Vogue: Με ρόλους στο «Official Secrets», στο «Boston Strangler», στο «Black Doves» και τώρα στο «The Woman in Cabin 10», έχετε ενσαρκώσει χαρακτήρες που οδηγούνται να αποκαλύψουν την αλήθεια. Τι σας προσελκύει σε αυτά τα πρότζεκτ;
Κέιρα Νάιτλι: Η ψυχαγωγική τους αξία. Πάντα μου άρεσαν τα μυστήρια όπως η Μις Μάρπλ και ήθελα να το φέρω αυτό σε ένα πιο μοντέρνο, πιο τολμηρό πλαίσιο. Αυτή η ταινία μου θύμισε θρίλερ της δεκαετίας του '70 όπως το «The Parallax View» ή το «The Conversation», που συχνά είχαν ψυχράρα, άνετους αρσενικούς πρωταγωνιστές. Το είδα ως ευκαιρία να μπω σε έναν τέτοιο ρόλο.
Vogue: Η Λο έχει μια σκληρή, σαρδόνικη στάση.
Κέιρα Νάιτλι: Εκτίμησα τη βεβαιότητά της. Είναι σπάνιο να παίζεις χαρακτήρες που είναι τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους. Με έκανε να νιώθω δυνατή, παρόλο που περνάει πολλά στην ταινία [γέλια].
Vogue: Το καστ στο σκάφος, συμπεριλαμβανομένων των Γκάι Πιρς και Χάνα Γουάντινγχαμ, όλοι έχουν την ευκαιρία να είναι αρκετά κακόβουλοι. Μπορέσατε να χαλαρώσετε και να κάνετε πάρτι στο σκάφος μετά τα γυρίσματα;
Κέιρα Νάιτλι: Είναι όλοι υπέροχα άτομα που απολάμβαναν να παίζουν άσχημους χαρακτήρες [γέλια]. Ελπίζαμε ότι θα πίναμε σαμπάνια και θα χαλαρώναμε, αλλά δεν μας επέτρεπαν να αγγίξουμε τίποτα ή να χρησιμοποιήσουμε τα έπιπλα. Το σκάφος ήταν άνετο για μια ντουζίνα επισκέπτες, αλλά με ένα μεγάλο πλήρωμα και καστ, σιγοστέγαζα σε μικρούς χώρους. Δεν ήταν η πολυτελής εμπειρία που είχα φανταστεί.
Vogue: Στη συνέχεια, θα σας δούμε στη δεύτερη σεζόν του «Black Doves». Τι μπορούμε να περιμένουμε από την ιστορία της Έλεν;
Κέιρα Νάιτλι: Μόλις ξεκινήσαμε τα γυρίσματα! Περιμένετε περισσότερους φόνους, χάος και, φυσικά, περισσότερο κασμίρ. Φυσικά. Εγώ και ο Μπεν θέλαμε πραγματικά να κάνουμε μερικές σκηνές δράσης μαζί αυτή τη φορά, αφού το χάσαμε στο τελευταίο μας πρότζεκτ. Δεν μπορώ να αποκαλύψω αν αυτό συμβαίνει πραγματικά, αλλά οι σκηνές μάχης διαμορφώνονται πολύ καλά. Έχουμε επίσης μερικούς υπέροχους νέους χαρακτήρες που είναι πολύ διασκεδαστικοί. Κάναμε την πρώτη μας ανάγνωση πρόσφατα και ήταν απίστευτα συναρπαστικό.
Πρέπει να αναφέρω το Bend It Like Beckham. Αυτή η ταινία ήταν τόσο σημαντική για μένα όταν μεγάλωνα, και νομίζω ότι ισχύει το ίδιο για πολλές γυναίκες που πιθανώς σας το έχουν αναφέρει.
Πολλές γυναίκες μου μιλούν γι' αυτήν. Είναι απολύτως εκπληκτικό γιατί, τότε που τη γυρίζαμε, όλοι ρωτούσαν: «Τι είναι αυτό;» Θυμάμαι που το έλεγα στους φίλους μου, και έλεγαν ότι ακουγόταν πολύ ντροπιαστικό. Το γεγονός λοιπόν ότι είχε αυτή τη διαρκή ζωή και σημαίνει τόσα πολλά για τόσους πολλούς ανθρώπους είναι απλά απίστευτο. Η μεγαλύτερη κόρη μου έχει δει μόνο δύο από τις ταινίες μου: το The Nutcracker and the Four Realms και το Bend It Like Beckham. Παίζει ποδόσφαιρο, και όλοι οι φίλοι της — είναι περίπου 10 ετών — το είχαν ήδη δει. Έτσι τελικά ενδίδοντας είπε: «Εντάξει, θέλω να το δω». Και της άρεσε πολύ. Είναι μια τόσο υπέροχη αίσθηση να είσαι μέρος κάτι που ακόμη αντηχεί στους ανθρώπους σήμερα.
Ήταν τρελό να βλέπεις την άνοδο του γυναικείου ποδοσφαίρου όλα αυτά τα χρόνια; Σκέφτομαι και τα πρόσφατα Euro.
Παρακολουθούσαμε τις Lionesses αυτό το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια των Euro, και το επόμενο πρωί, η κόρη μου κατέβηκε και είπε: «Είχα το καλύτερο όνειρο χθες το βράδυ. Ονειρεύτηκα ότι σκόραρα το νικητήριο γκολ στα Euro.» Πραγματικά με έκανε να κλάψω. Συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν είχα αυτό το όνειρο, και κάθε ένας από τους αρσενικούς μου φίλους το είχε. Αυτό κάνει η άνοδος του γυναικείου ποδοσφαίρου. Τα παιδιά μου έχουν την ευκαιρία να έχουν αυτό το όνειρο. Αυτό είναι μαγικό.
Γράφεται ένα σενάριο για μια συνέχεια του Bend It Like Beckham. Τι πιστεύετε ότι κάνουν τώρα η Τζες και η Τζουλς; Πιστεύετε ότι τελικά έγιναν ζευγάρι;
Το σκεφτόμασταν τότε. Λέγαμε: «Προφανώς, είμαστε ζευγάρι». Στην πραγματικότητα κάναμε μια συζήτηση χθες, εγώ και ο Σάιμον Στόουν, ο σκηνοθέτης του The Woman in Cabin 10. Είπε: «Η Τζουλς πρέπει να είναι προπονήτρια τώρα». Είπα: «Σωστά, αλλά τι έγινε με την Τζες;!» Απάντησε: «Είναι η προπονήτρια της άλλης ομάδας, και έχουν αυτή τη αντιπαλότητα». Ο Σάιμον θέλει πληρωμή τώρα για αυτή την ιδέα. Και είναι μαζί; Ίσως χώρισαν και ξαναβρίσκονται; Εννοώ, ποιος ξέρει — 25 χρόνια είναι πολύς καιρός· τόσα πολλά μπορούν να έχουν συμβεί.
Θα ήθελα επίσης να θίξω τη μόδα. Λάτρεψα το πρόσφατο look σας για την πρεμιέρα, και νιώθω ότι διασκεδάζετε ακόμη περισσότερο με το ντύσιμο από τότε που γίνατε 40.
Λάτρεψα το λαιμόκρεμο. Δεν το είχα φορέσει ποτέ πριν, κάτι που είναι εκπληκτικό δεδομένων όλων των ιστορικών ταινιών που έχω κάνει, αλλά είναι υπέροχο για την πλάτη σας. Με αυτό το φόρεμα, ένιωσα ότι έπρεπε να είχα έρθει στην πρεμιέρα με άλογο, κρατώντας ένα τεράστιο σπαθί, και να είχα κόψει το κεφάλι κάποιου. Ένιωσα σαν μια πολεμίστρια βασίλισσα, και αυτό αγαπώ στη δουλειά του Erdem. Μπορείς να δημιουργήσεις μια ολόκληρη ιστορία στο κεφάλι σου και να πιστέψεις ότι είσαι κάποιος άλλος για μια βραδιά. Αυτό θέλω από τη μόδα. Είναι τόσο διασκεδαστικό. Στο κόκκινο χαλί, σίγουρα μου αρέσει να πηγαίνω λίγο ανόητη και τρελή, γιατί, κανονικά, στην καθημερινή μου ζωή, είμαι ένα άτομο με τζιν και μπλούζα, λίγο ατημέλητη. Έτσι, όταν το κάνω αυτό, είναι μια ευκαιρία να φορέσω εξαιρετικά πράγματα.
Και πόσο ενθουσιασμένη είστε για το ντεμπούτο του Ματίου Μπλάζι για την Chanel;
Δεν θα είμαι εκεί γιατί θα γυρίζω το Black Doves! Αλλά σίγουρα θα κοιτάξω online. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη· λάτρευα τη δουλειά του πριν και ανυπομονώ να δω τι θα κάνει.
Πόσο σύντομα θα φορέσετε νέα Chanel;
Ελπίζω πολύ σύντομα. Θέλω να την πιάσω μόλις κατέβει από την πασαρέλα. Είπα: «Παιδιά, έλα. Απλά δώστε μου την. Συνεργάζομαι μαζί σας για λίγο καιρό, οπότε καλύτερα να πάρω κάτι καλό, εντάξει;» [Γέλια.]
Έχετε επίσης ένα παιδικό βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σύντομα, με τίτλο «I Love You Just the Same», για ένα μικρό κορίτσι του οποίου η ζωή αλλάζει όταν αποκτά ένα αδερφάκι. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Ναι, το έγραψα και το εικονογράφησα μόνη μου, οπότε ελπίζω να αρέσει στους ανθρώπους. Αρχικά έφτιαξα το βιβλίο για την κόρη μου. Δεν κοιμόταν καλά, οπότε ξεκινήσαμε ένα βραδινό τελετουργικό όπου της ζωγράφιζα μια εικόνα κάθε βράδυ. Πάντα ζητούσε μία, και όταν ξυπνούσε στη μέση της νύχτας, έβλεπε το σχέδιο και ήξερε ότι την σκεφτόμουν.
Ξεκίνησε με μια απλή καρδιά, αλλά μετά άρχισε να ζητάει περισσότερα: «Μπορείς να ζωγραφίσεις ένα κορίτσι σαν εμένα; Μπορείς να ζωγραφίσεις την αδερφή μου; Μπορεί να υπάρχει ένα πουλί και μια γάτα;» Μια μέρα, όταν το μικρό μου ήταν έξι μηνών και είχε δόντια και έκλαιγε όλη μέρα, η κόρη μου Έντι είπε: «Θα μπορούσες να ζωγραφίσεις το πουλί να παίρνει το μωρό μακριά;» [Γέλια.] Ήταν το πιο λαμπρό πράγμα που είχα ακούσει ποτέ από ένα π