Το παρακάτω άρθρο περιέχει αποκαλύψεις για την ταινία Pillion.
Ήταν κάπως ακραία χρόνια — τουλάχιστον στην ποπ κουλτούρα, και τουλάχιστον στα χαρτιά. Σκεφτείτε το Saltburn της Emerald Fennell, το Babygirl της Halina Reijn, το κοκκινισμένο εξώφυλλο άλμπουμ της Sabrina Carpenter για το Man’s Best Friend. Και τώρα, η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Harry Lighton, Pillion, μια αφύπνιση στον κόσμο του BDSM για όλες τις εποχές, όπου ο Colin (Harry Melling), που γεννήθηκε για να είναι υποτακτικός, συναντά τον επιβλητικό Adonis-κυρίαρχο Ray (Alexander Skarsgård) και ξεκινά μια σχέση/συμφωνία διάρκειας ενός έτους. Εκτός, από κάποιο ομαδικό σεξ μοτοσυκλετιστών στο δάσος και μια πρόστυχη σκηνή με στολές πάλης, το Pillion είναι στην ουσία μια πολύ κλασική και αρκετά συγκινητική ρομαντική κωμωδία. Φανταστείτε το 500 Days of Summer, αλλά με piercing Prince Albert και τον έναν να κοιμάται στο χαλί σαν σκυλί. (Εκδίδεται τώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία, και στις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο.)
Για όσους αναμένουν μια διακριτική ή προκλητική εξερεύνηση της εμπειρίας κυρίαρχου-υποτακτικού, το στοιχείο της «ρομαντικής κωμωδίας με μεταμφίεση» μπορεί να αποτελέσει απογοήτευση (δείτε την κοφτερή άποψη της συγγραφέως Emma Garland στο Substack της). Για μένα, όμως — που είμαι περισσότερο ένας λαχταριστής από οτιδήποτε άλλο, και δεν αποθαρρύνομαι εντελώς από μια νέα τροπή σε ένα παλιό τύπο — ήταν μια ευπρόσδεκτη έκπληξη. Ο συναισθηματικός χώρος ανάμεσα στον Colin (που μοιάζει τόσο πολύ με έναν «Colin») και τον Ray (που μοιάζει τόσο λίγο με έναν «Ray») είναι ένας χώρος απόστασης και πλοήγησης, τρυφερότητας και αφοσίωσης. Ως θεατής, βρίσκεσαι να εύχεσαι να τα καταφέρουν — ό,τι κι αν είναι αυτό. Θα μπορούσε ο Colin να δεχτεί λίγο λιγότερα; Θα μπορούσε ο Ray να πιέσει τον εαυτό του λίγο περισσότερο; Η απάντηση είναι όχι, όπως συχνά συμβαίνει και πιθανώς θα έπρεπε, αλλά βρήκα τον εαυτό μου γοητευμένο από αυτόν τον κλισέ χορό ούτως ή άλλως.
Ενώ ο Melling έχει λάβει ευρεία αναγνώριση για την απεικόνιση του αυτοσυγκρατημένου Colin (μόνο σήμερα ανακάλυψα ότι είναι ο Dudley Dursley από το Harry Potter — ω, πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα), ήταν ο Skarsgård αυτός που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του (και όχι μόνο επειδή μοιάζει με άγαλμα της Φλωρεντίας). Υπάρχει μια ιδιομορφία και μια παιχνιδιάρικη διάθεση που ο Ray εκπέμπει σε μικρές δόσεις, κάνοντάς σε να νιώθεις πιο διψασμένος από ό,τι αν δεν υπήρχε καθόλου. Αν ποτέ έχετε ερωτευτεί κάποιον τόσο πολύ ώστε ακόμα και ο ψίθυρος ενός χαμόγελου να σας φαίνεται σαν να σχίζονται τα σύννεφα, θα αναγνωρίσετε το συναίσθημα που αναπαράγεται στην οθόνη εδώ. Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι ο Ray θα μπορούσε να είχε παιχτεί από οποιονδήποτε άλλον. Υπάρχει ένα είδος ανεξιχνίαστης εκκεντρικότητας που ο Skarsgård κάνει τόσο καλά, μια γενναιοδωρία πίσω από εκείνα τα μάτια-παγάκια.
Πολλά έχουν ειπωθεί τα τελευταία χρόνια για το θάνατο των ρομαντικών κωμωδιών, ή την επιστροφή τους, με «οριστικές» απόψεις που φαίνεται να ταλαντεύονται μεταξύ των δύο. Πιστεύω ότι δεν θα βιώσουμε ποτέ ξανά τις ζεστές, ξαναβλέψιμες ρομαντικές κωμωδίες της δεκαετίας του '90 και του '00 γιατί ζούμε σε μια εντελώς διαφορετική εποχή. Εκτός από τα προφανή — την ατελείωτη παρέλαση σίκουελ και επανεκκινήσεων, μια βιομηχανία με τεντωμένο budget που φοβάται να πάρει ρίσκα — απλώς δεν είμαστε πολιτισμικά προετοιμασμένοι για αυτές τις κλισέ, πλούσιες, ιστορίες τύπου «αγόρι συναντά κορίτσι». Θα έχουν πάντα τη θέση τους (η τεράστια επιτυχία του The Summer I Turned Pretty το αποδεικνύει), αλλά δεν είναι πλέον η αυτόματη επιλογή που ήταν κάποτε. Από αυτή την άποψη, πιστεύω ότι οι σημερινές ρομαντικές κωμωδίες απλώς φαίνονται διαφορετικές. Μοιάζουν με το Babygirl. Μοιάζουν με το Pillion. Μοιάζουν με έναν άνδρα σκυμμένο με πλαστική ποδιά.
Όπως όλες οι καλές ρομαντικές κωμωδίες (δείτε ξανά: 500 Days of Summer, ίσως ακόμα και το He’s Just Not That Into You), το Pillion δεν τελειώνει όπως θα το θέλατε, αλλά τελειώνει όπως θα έπρεπε. Ποτέ δεν μαθαίνουμε από πού ήρθε ο Ray, ούτε ξέρουμε πού πηγαίνει, αλλά ο Colin αναδύεται με μια νέα κατανόηση του εαυτού του. Είναι πιθανό κάποιοι θεατές να το βρουν γλυκανάλατο και προβλέψιμο — αλλά αυτή είναι η φύση μιας καλής ρομαντικής κωμωδίας. Και, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, το Pillion είναι μια από τις καλύτερες φετινές.
Συχνές Ερωτήσεις
Φυσικά. Ορίστε μια λίστα με Συχνές Ερωτήσεις για το Pillion με φυσικό, συνομιλικό ύφος.
Ετοιμαστείτε να Ερωτευτείτε το Pillion: Συχνές Ερωτήσεις
Ερωτήσεις Ορισμού για Αρχάριους
Ε: ΟΚ, τι ακριβώς είναι ένα πίλιον;
Α: Με απλά λόγια, πίλιον είναι η θέση του συνοδηγού σε μια μοτοσικλέτα ή σκούτερ, που βρίσκεται πίσω από τον οδηγό. Το άτομο που κάθεται εκεί ονομάζεται συνοδός-επιβάτης ή επιβάτης πίλιον.
Ε: Είναι δύσκολο να ταξιδέψεις ως συνοδός σε μοτοσικλέτα;
Α: Έχει μια μαθησιακή καμπύλη, αλλά δεν είναι δύσκολο. Το κλειδί είναι να χαλαρώνεις, να κινείσαι μαζί με τον οδηγό και να αποφεύγεις απότομες κινήσεις. Η καλή επικοινωνία κάνει τη διαφορά.
Ε: Τι πρέπει να φορέσω ως συνοδός-επιβάτης;
Α: Να φοράτε πάντα τον ίδιο προστατευτικό εξοπλισμό με τον οδηγό: ένα πιστοποιημένο κράνος, ένα ανθεκτικό μπουφάν, γάντια, μακριά παντελόνια και μπότες που καλύπτουν τον αστράγαλο. Να ντύνεστε για την πτώση, όχι μόνο για την βόλτα.
Οφέλη & Εμπειρία
Ε: Τι τόσο υπέροχο έχει το να είσαι συνοδός-επιβάτης;
Α: Μπορείς να απολαύσεις τον ενθουσιασμό και την ελευθερία της οδήγησης χωρίς την ευθύνη του ελέγχου της μοτοσικλέτας. Είναι ένας μοναδικός τρόπος να μοιραστείς μια περιπέτεια, να δεις το τοπίο και να νιώσεις απόλυτα συνδεδεμένος με το ταξίδι.
Ε: Μπορώ να μιλάω με τον οδηγό ενώ κινούμαστε;
Α: Εξαρτάται από τη διαμόρφωση των κρανών σας. Χωρίς συσκευές επικοινωνίας, είναι πολύ δύσκολο. Πολλοί οδηγοί χρησιμοποιούν συστήματα Bluetooth για να μπορούν να συνομιλούν εύκολα και ασφαλώς.
Ε: Πώς ανεβαίνω και κατεβαίνω από τη μοτοσικλέτα χωρίς να προκαλέσω ταλάντευση;
Α: Να περιμένεις πάντα το σήμα του οδηγού. Ανέβα και κατέβα από την αριστερή πλευρά. Πάτησε πρώτα το πέδιλο αναπαύσεως και μετά στρίψε το πόδι σου ομαλά πάνω από τη μοτοσικλέτα. Απόφυγε να βάζεις το βάρος σου στους ώμους του οδηγού.
Συχνά Προβλήματα & Ασφάλεια
Ε: Αγχώνομαι όταν γέρνουμε στις στροφές. Τι πρέπει να κάνω;
Α: Κοίτα πάνω από τον ώμο του οδηγού προς την κατεύθυνση της στροφής. Το σώμα σου θα γέρνει φυσικά μαζί του. Μην προσπαθείς να κάθεσαι όρθιος ή να γέρνεις προς την αντίθετη κατεύθυνση, γιατί κάνει τη μοτοσικλέτα ασταθή.
Ε: Πού να κρατηθώ;
Α: Το καλύτερο μέρος είναι γύρω από τη μέση ή τους γοφούς του οδηγού. Αν η μοτοσικλέτα έχει χερούλια ή κάποια ράβδο για να πιαστείς, μπορείς