Wielki dzień wreszcie nadszedł: od 1 grudnia **Mad Men** oficjalnie dostępny jest na HBO Max w jakości 4K i ja, przynajmniej, jestem niezwykle gotowa, by powrócić do świata gładko zaczesanych, palących papierosy i pijących szkocką whisky ludzi, takich jak Don Draper i spółka. (Nic dziwnego, że kiedyś w akademiku zorganizowałam imprezę świąteczną w stylu **Mad Men**, na której serwowałam lata 60. wersję drinka Grasshopper, co o mało nie skończyło się dla wszystkich zatruciem alkoholowym).

Poniżej znajdziecie każdą moją myśl na temat sezonu 1, odcinka 1 **Mad Men**, "Smoke Gets In Your Eyes":

To ta oniryczna piosenka o spadającym biznesmenie!
Wow, naprawdę byliśmy kiedyś porządnym krajem.
(Odnosi się to do czasu, gdy serial był emitowany, a nie do epoki, którą przedstawia).

Wiem, że bary z lat 60. niekoniecznie witałyby mnie z otwartymi ramionami jako plus size lesbijkę, ale i tak nie mogę się powstrzymać od podziwiania ich ożywionej atmosfery.

Zapomniałam, że pełne zdanie "Uwielbiam palić" pada w ciągu pierwszych dwóch minut tego pilota.
A także: "Panowie kochają swoje czasopisma".
Trochę się w tym odnajduję, jako osoba, do której mieszkania właśnie przez eBay zmierza egzemplarz **YM** z lat 2000. oraz **People** z 1979 roku z Miss Piggy na okładce.

Midge! Moja żona! Mój pierwowzór twardej brunetki!
Robię notatki na temat wystroju mieszkania Midge do mojego studio.
Na przykład to biurko kreślarskie jest niesamowite.

Słowa "Kocham cię, babciu" nigdy nie były tak dziwnie pociągające.
"Nie robię planów i nie robię śniadania". Ikoniczne.

Jak to możliwe, że kobiety w latach 60. nie rzucały się częściej na mężczyzn i nie dokonywały masowych mordów?

Ooo, to Hildy!
"Mam teraz ważne spotkanie, więc może poszłabyś na zakupy czy coś?" Nie chciałabym, żeby mężczyzna tak do mnie mówił, ale kobieta absolutnie mogłaby i powinna.

Okej, kobieta na oprawionym zdjęciu w biurze Pete'a to nie jest Trudy Campbell, którą znamy i kochamy, więc wyraźnie jeszcze nie zaangażowali Alison Brie.
Uwielbiamy drobne błędy ciągłości, prawda, ludzie?

Joan Holloway, proszę państwa! Wracamy do gry.
"A poza tym, mężczyźni kochają szaliki". LOL.
Czy to... naprawdę prawda?

Ach, zwykły antysemityzm – chleb powszedni (czy też... Wonder Bread i galaretka?) lat 60.

Poziom gejowskiej energii, jaką serwuje Salvatore już od pierwszego odcinka, jest naprawdę niezwykły.
No bo... gdybym była zamkniętą w szafie kobietą z branży reklamowej w latach 60., to może nie składałabym projektów szkiców mojego sąsiada bez koszulki, ale hej, nie znam jego życia!

Ta Niemka jest przerażająca.
Chwila, czy ona jest... wiedenką?
Czy jestem tak samo nieświadoma jak ci reklamowi dyrektorzy z lat 60.?

Czas na Thanatopsis!

Pod wieloma względami Peggy Olson była prekursorką grzywek w stylu Bushwick.
A może teraz nazywamy je grzywkami Ramy?

Boże, Pete jest takim oblechem.
Mogłabym oglądać ośmiogodzinny supermontaż, w którym Don gasi odrażającą, "frat-housową" mizoginię Pete'a.

Mój Boże, ten serial to naprawdę zbiór urzekających brunetek, prawda?
I w związku z tym... poznajemy Rachel Menken!

Potrzebuję egzemplarza tej książki z lat 60. od lekarza, zatytułowanej **It's Your Wedding Night**, żeby postawić ją w mieszkaniu.

Och, uwielbiam to, że Joan wysłała Peggy do swojego ginekologa! Dziewczyny wspierają dziewczyny.
Niemniej jednak, sama myśl o byciu w strzemionach z lat 60. sprawia, że trochę chcę umrzeć.

Bezgranicznie chcę robić zakupy w domu towarowym Rachel Menken i nie, nie jest to całkowicie eufemizm.

Jej, więcej upokarzania Pete'a przez Dona.

Naprawdę czuję, że mogłabym się zaprzyjaźnić z dziewczynami obsługującymi telefony w Sterling Cooper, zwłaszcza z tą graną przez Kristen Schaal.

Chcę pracować w samofinansującym się Centrum Badań nad Tytoniem Lucky Strike'a.
Właściwie to było prawdopodobnie jedyne miejsce pracy w Ameryce lat 60., bardziej seksistowskie niż Sterling Cooper, więc nie ważne.

"Nie, tytoń wszystkich innych jest trujący. Lucky Strike jest palony". I dlatego płacą mu duże pieniądze, kochanie.

"To nie tak, że istnieje jakaś magiczna maszyna, która robi identyczne kopie rzeczy". Czas na dramatyczną ironię!

O Boże, Peggy, nie rób ruchu w stronę Dona. To twoja przyszła pracownicza żona!

Boże, przenieś mnie do klubu ze striptizem z lat 60., natychmiast.
Albo przynajmniej do sklepu, w którym striptizerki kupują swoją bieliznę. Te frędzle na jej topie!
Naprawdę nie mogę znieść Pete'a.
Muszę podziwiać wybór drinka Rachel Menken: Mai Tai pełne owoców i z małym parasolem.
I ta fryzura też jest absolutnie fantastyczna.
Don naprawdę wciela się w żydowską matkę, gdy wykłada Rachel, dlaczego nie jest zamężna, prawda?
Ugh, uwodzenie Peggy przez Pete'a może być najgorszą rzeczą, jaką robi w tym pilocie, który i tak jest pełen jego okropnych zachowań.
Po raz kolejny... powstańcie i obalcie mężczyzn, kobiety lat 60.!
Jestem całkowicie po stronie Marjorie, osądzającej współlokatorki Peggy.
I proszę... ujawnienie żony!
Witaj w serialu, Betty! Twój mąż jest okropny, ale jest bardzo przystojny!



Często zadawane pytania
Oczywiście Oto lista FAQ oparta na koncepcji myśli podczas ponownego oglądania ulubionego serialu lub filmu



Często zadawane pytania dotyczące ponownego oglądania seriali i filmów



Początkujące i ogólne pytania



1. Dlaczego ludzie ponownie oglądają seriale i filmy, które już widzieli?

Ludzie oglądają ponownie dla komfortu, nostalgii, aby wychwycić szczegóły, które przeoczyli, aby poczuć się jak eksperci lub po prostu dlatego, że cieszą się tym doświadczeniem tak samo jak za pierwszym razem.



2. Czy oglądanie czegoś, gdy zna się zakończenie, nie jest nudne?

Zwykle nie. Znajomość fabuły pozwala skupić się na innych elementach, takich jak gra aktorska, kinematografia, foreshadowing i rozwój postaci, które mogły zostać przeoczone.



3. Jakie są korzyści z ponownego oglądania?

Korzyści obejmują zmniejszenie niepokoju, głębsze docenienie kunsztu, odkrywanie nowych warstw oraz to, że może to być bardzo uspokajająca, rytualna aktywność.



4. Co sprawia, że serial lub film nadaje się do ponownego oglądania?

Silne postacie, dowcipne dialogi, złożone fabuły z foreshadowingiem, bogaty świat lub szczególnie przyjemna atmosfera.



5. Czy to dziwne, że mam tak wiele myśli podczas ponownego oglądania?

Wcale nie. To niezwykle powszechne. Twoja perspektywa zmienia się z czasem, więc zauważasz nowe rzeczy i inaczej reagujesz na sceny, które już widziałeś.



Zaawansowane i analityczne pytania



6. Jaka jest różnica między nastawieniem przy pierwszym oglądaniu a przy ponownym?

Pierwsze oglądanie polega na odkrywaniu fabuły i zaskoczeniu. Ponowne oglądanie polega na rozpoznawaniu wzorców, analizie i rezonansie emocjonalnym bez napięcia związanego z nieznanym.



7. Dlaczego zauważam luki fabularne lub niespójności dopiero przy ponownym oglądaniu?

Przy pierwszym oglądaniu porywa Cię nurt narracji. Przy ponownym oglądaniu nie rozprasza Cię już to, co będzie dalej, więc logiczne niedociągnięcia lub błędy ciągłości stają się bardziej widoczne.



8. W jaki sposób ponowne oglądanie może uczynić mnie lepszym krytykiem lub narratorem?

Pozwala ono dekonstruować sposób budowania historii – widzieć przygotowanie i rozstrzygnięcie, rozumieć ark postaci od początku do końca oraz analizować wybory reżyserskie w pełnym kontekście.



9. Dlaczego niektóre sceny wywołują silniejsze emocje podczas ponownego oglądania?

Ponieważ masz pełną wiedzę o drodze i końcach postaci. Szczęśliwa scena z początku może wydawać się gorzko-słodka, a tragiczny moment może być odczuwany głębiej, ponieważ wiesz, co się stanie.